Wat we voelden aankomen, werd vrijdag bevestigd. België gaat opnieuw in ‘lockdown’. De kranten staan er vol van, de gevolgen van deze tweede lockdown zullen mentaal en emotioneel zwaarder zijn dan de eerste. Laten we voorkomen om onszelf in een ‘psychische’ lockdown te zetten, waardoor we ‘vast’ komen te zitten. Met deze blog, probeer ik alvast een bescheiden bijdrage te leveren hieraan.

Ik ben precies mezelf niet meer

De afgelopen maanden heb ik in mijn praktijk regelmatig het volgende gehoord:

Ik loop aan tegen een onbestemd gevoel, een soort gebrek aan algemeen welbevinden en ‘corona’ lijkt wel de grootste oorzaak hiervan te zijn of alleszins heeft corona het enorm verergerd.

Zo was er de immer gehoorzame en ‘pleasende’ Jan die op het werk is uitgebarsten: Hij heeft zijn mondmasker, wat hij aanvoelt als een muilkorf die hem letterlijk en figuurlijk het zwijgen oplegt, weggegooid. Hij heeft geroepen dat hij er genoeg van heeft en is zonder overleg naar huis gegaan. Daarna heeft hij zich ziek gemeld. Erg geëmotioneerd, vertelt hij: ‘ik was precies mezelf niet meer‘.

En dan was er de perfectionistische Betsy die alles onder controle had. Ze vervulde plichtsgetrouw haar dagtaak tot in de puntjes, maar nu vindt ze de moed niet meer om de nodige discipline aan de dag te leggen. Ze voelt zich meer en meer ‘gelaten’ alsof het haar allemaal niks kan schelen. Zij die nooit kon loslaten, alleen tijdens vakantie aan het zwembad, diep verzonken in een boek, heeft nu precies ‘alles’ losgelaten. Ook zij herkent zichzelf niet meer en vraagt zich af wat er aan de hand is.

De verschillende delen in onszelf

Ik werk graag met ‘voice dialogue’ in mijn praktijk. Met delenwerk, met contact maken met de verschillende delen in onszelf en de energie die deze delen met zich meebrengen. Door er contact mee te maken, leren we hun intentie, opdracht, doel kennen en voelen we welk effect ze hebben in ons leven. Doel van dit ‘delenwerk’ is enerzijds een positieve relatie ontwikkelen met elk van de delen in ons. Ook die delen die we misschien eerder wat ‘verstoten‘, die er wat minder mogen zijn in ons leven: bv het deel dat makkelijk kan ‘niets doen’ omdat we van thuis uit geleerd hebben, dat niets doen, gelijk staat aan ‘lui zijn’, waardoor we ‘verleerd’ hebben om rust te nemen. De tegenpool en het sterk ontwikkelde deel, is de ‘bezige bij’: de ‘bezige bij’ kan niet stilzitten, gaat maar door, staat continu aan. Ze is primair aanwezig in ons leven (om te voorkomen dat we gekwetst raken door het oordeel van lui te zijn) en ze zorgt ervoor dat we doelen bereiken en zingeving ervaren. Bij gebrek aan het durven nemen van rust (want energetisch staat rust nemen gelijk aan ‘lui zijn’), leidt de ‘bezige bij’ ons wel recht naar een burn-out.

Anderzijds is het doel van ‘delenwerk’, het ontwikkelen van meer ‘keuzemogelijkheden’ in ons gedrag zodat we wat vaker leren genieten van ‘rust nemen’, zodat ‘de bezige bij’ nadien met opgeladen batterijtjes weer volop haar gang kan gaan.

De delen in ons, tijdens corona.

Door corona hebben we enerzijds terug contact kunnen maken met bepaalde delen in onszelf. Zo hebben we ‘het deel dat kan genieten van niets doen’, herontdekt. In het ‘normale’ leven mocht dat deel er misschien niet zoveel zijn omdat de ‘pleaser’ in ons altijd nog wel iemand tevreden moest stellen of de ‘slavendrijver’ vond dat onze ’to do list’ nog niet was afgewerkt. Zo herontdekken we het belang van ‘niets doen’ en zullen we straks in het normale leven hier misschien ‘makkelijker’ invulling kunnen aan geven.

Anderzijds moeten we niet alleen fysiek in ons kot blijven, we hebben ook sommige delen psychisch vast moeten zetten door de maatregelen. Het gevolg is dat ze beginnen ‘sputteren’, ze snakken naar een ‘escape route’ en ze kunnen ons behoorlijk uit ons lood slaan op een onbewaakt moment of ze zorgen ervoor dat we ons meer en meer ‘depressief’ en lusteloos beginnen te voelen, omdat die delen er niet meer in slagen hun batterijen op te laden of hun ding te doen. Dit kunnen zowel onze meer primaire delen als onze meer verstoten delen zijn, die het moeilijk krijgen.

Vijf stappen om een ‘psychische lockdown’ te voorkomen

Heb je het lastig, ervaar je ergernis, rusteloosheid, moeite om met deze nieuwe ‘lockdown’ om te gaan? Wil je voorkomen dat je ‘vast’ komt te zitten in deze frustratie of in een diep ongelukkig gevoel?

Neem dan even een moment voor jezelf, maak het rustig in je hoofd en stel jezelf de volgende vragen:

1. Wie in jou heeft moeilijk momenteel? Wie in jou ervaart hinder van de lockdown? Welk deel van jouzelf kan moeilijk met de situatie omgaan?

Voor mij persoonlijk, is dit het deel dat uit is op afwisseling en nieuwe ervaringen opdoen. Het is het deel dat ‘wegloopt’ van de ‘saaiheid’ van mijn bestaan en moeilijk kan stilzitten, dat steeds ‘on the go’ is, op zoek naar nieuwe inzichten en ervaringen. Het meer ‘verstoten’ deel: ‘niets doen’ is meer aanwezig en hier word ik ‘onrustig’ van, het creëert een gevoel van ‘nutteloosheid’.

2. Maak even connectie met dit deel, leef je even helemaal in. Welk gevoel heeft dat deel in jou? is het verdrietig, boos, angstig, etc…

Dit deel in mij is vooral verdrietig, het mist voeding, contacten en nieuwe leerervaringen. Het lijkt ‘stil te staan’ en het staat niet graag stil. Het zit vast in een slachtoffergedrag.

3. Waar heeft dit deel in jou behoefte aan? Wat heeft het nodig?

Het heeft behoefte aan afwisseling, maar vooral aan intellectueel gevoed worden. Het heeft nood aan een perspectief en terug ‘vat’ krijgen op het hebben van doelen en het kunnen vaststellen van vooruitgang.

4. Geassocieerd met dit deel, welk verzoek wil je formuleren? Wat wil het deel dat jij voor hem/haar doet?

Dat ik mij niet laat hangen en die zaken die ik wel kan doen om mij intellectueel te voeden: zoals lezen, schrijven, webinars, podcasts beluisteren, blijf doen ipv meer uren in de zetel te hangen, lusteloos scrollend op social media, denkend dat dit voedend is, maar uiteraard niets is minder waar. Het wil eigenlijk dat ik ‘corona’ niet langer gebruik als ‘excuus’ om bepaalde doelstellingen, ambities die ik heb, uit te stellen.

5. Maak je terug los van dit deel, word een waarnemer van dit deel. Hoe heb je het ervaren? Waar ben je dankbaar voor bij dit deel? Wat levert dit deel jou op en hoe kan je hier ook in deze bijzondere omstandigheden toch invulling aan geven? Wat wil jij doen voor het deel zodat het wat tot rust kan komen? Wat kan je leren, ontwikkelen of waar kan je in groeien zodat er meer balans komt?

Ik ben vooral dankbaar voor het feit dat dit deel ervoor zorgt dat ik in ‘beweging’ blijf, nieuwe horizonten weet op te zoeken, me uit mijn comfortzone haalt en me scherp houdt. Ook tijdens corona kan ik me blijven ontwikkelen en nieuwe ervaringen opdoen, misschien zelfs meer en grondiger dan in het ‘normale’ jachtige leven. Ik kan me meer focussen op wat er wel is ipv wat er niet is. Door mij hierop te focussen, neemt de onrust af en krijg ik terug meer vat op mijn doelstellingen.

Samen gaan we op weg. Dit kan fysiek volgens de veiligheidsmaatregelen, met een online gesprek of via wandelcoaching op een veilige afstand.