Een nieuw jaar, nieuwe voornemens, nieuwe intenties, nieuwe doelen… en drie weken later schiet er niks meer van over.
En omgekeerd hoe kan het dat mensen ineens een klik kunnen maken en heel erg gedreven zijn om hun doelen te bereiken? En wat kan je hiervan leren?
In deze blog licht ik de vijf belangrijkste redenen toe waarom je blijft vastzitten in het gevoel geleefd te worden i.p.v. jouw doelen en intenties te realiseren. En in de volgende blog geef ik jou de vier stappen om te evolueren van ‘overwhelm naar focus en balans’ in je leven.
1. Je hebt slechts een vaag doel voor ogen, of je hebt er teveel of je doelen zijn te groots.
Misschien zeg je wel in 2022 wil ik gezonder leven, maar wat dit precies betekent daar heb je geen beeld bij. Je hebt het doel verder te concretiseren in wat gezonder leven voor jou precies betekent: gaat het om beweging, gezond eten, op tijd gaan slapen, minder werken, etc…
Een tweede probleem, is dat je teveel ineens wilt: je wilt gezonder leven en je bedenkt voor jezelf om meer te gaan sporten, te gaan lopen en zwemmen, en ook nog yoga te beoefenen, te koken volgens een of andere dieetgoeroe en ook nog te gaan mediteren…. Je had voordien al een druk leven waarin je moeilijk tijd kon vinden, dus forceer jezelf niet in alles in één keer te willen aanpakken…
Tot slot, een te groot doel: je wil gezonder leven en je stelt jezelf als doel om terug te komen op je gewicht van toen je 20 was en dit ook nog eens binnen een korte tijdsspanne. Je zet jezelf hiermee gigantisch onder druk, waardoor je gaat blokkeren. Hierdoor blijft het een berg waar je maar niet overheen geraakt waardoor je al opgeeft vooraleer je goed en wel begonnen bent.
Kortom het gebrek aan focus in je doelen zorgt ervoor dat je ruimte geeft aan anderen om het voor jou in te vullen. Als jij niet concreet weet wat je wilt, zullen andere jouw tijd en energie met veel plezier innemen. Je kinderen, je partner, je ouders, je vrienden, allerlei verzoeken van buitenaf die hierdoor meer prioriteit krijgen dan jouw doelen. In the end heb je misschien wel heel veel gedaan, maar ervaar je geen voldoening en zingeving want je hebt te weinig in jouw doelen die jou op lange termijn gelukkig maken geïnvesteerd.
2. Onder druk van de dagelijkse realiteit, herval je al snel in oude gewoontes.
Stel je voor dat je jezelf tot doel gesteld hebt om in 2022 een boek te schrijven en te publiceren. Dit zal van jou vereisen dat je tijd en ruimte reserveert om hieraan te werken en dit betekent ‘nee’ zeggen tegen afleiding vanuit je omgeving. We worden snel verleid om toch JA te zeggen tegen dat leuk uitje met familie en vrienden ipv achter je pc te gaan zitten schrijven of het voelt comfortabeler om toch nog een paar uur te Netflixen, dat boek, daar beginnen we morgen aan…
Of we durven niet ‘nee’ zeggen tegen onze omgeving omdat we ons schuldig of egoïstisch voelen als we onze persoonlijk doelen prioritair maken boven het invullen of reageren op behoeften van anderen. We zeggen ja om het conflict of de spanning te vermijden.
Onder druk van de dagelijkse realiteit offeren we datgene wat we echt willen op, vanuit een automatische piloot , voor iets wat nu gemakkelijk en comfortabel voelt.
3. Je geraakt ontmoedigd door gebrek aan steun van onze omgeving of door je eigen innerlijke stem.
Wanneer we duidelijkheid hebben over wat we willen en klaar zijn om hier volop voor te gaan, ervaren we niet zelden weerstand vanuit onze omgeving. Jouw omgeving doet dit niet noodzakelijk met de intentie om jou naar beneden te halen of jou weg te houden van jouw doelen. Ze projecteren hun eigen ongemak, onzekerheid en misschien wel hun eigen verborgen verlangens op jou.
Of je hebt vooral last van je eigen innerlijke kritische stem die je hoofd volpraat met twijfels over jezelf en over de haalbaarheid van je doel. Jouw eigen mindset is de grootste hinderpaal voor het realiseren van je project.
4. Je bent teveel gericht op wat je zal HEBBEN eens je doel bereikt is, i.p.v. wie je vandaag, morgen en overmorgen dient te ZIJN om je doel te bereiken.
‘Jij lijkt door het leven te walsen, Twiggy’. Dat zei een vriendin tegen mij. Het klonk bijna als een verwijt dat het mij goed gaat. Alsof ik voor het geluk geboren ben, zo leek ze het wel bijna te willen stellen. Maar dat is niet zo vanzelfsprekend, het is een resultaat van een jarenlange zoektocht naar binnen en niet altijd zo blij zijn met wat je daar vindt. Daar verantwoordelijkheid voor opnemen door ermee aan de slag te gaan in mijn dagelijks leven. Telkens opnieuw bewust kiezen om te groeien, aan mezelf te werken en hierin soms keuzes maken die anderen niet zo leuk vinden.
Het is een beetje zoals: iedereen wil miljonair zijn, maar als het erop aan komt om de dingen te doen en laten om een miljonair te worden, dan vinden we dat al direct veel minder leuk… we blijven liever met de lotto spelen en hopen op het grote lot!
Wil je bepaalde doelen bereiken in je leven, zoals bijv meer innerlijke rust ervaren, dan zal je zaken moeten loslaten, ‘zoals je gelijk willen halen in situaties’ of ‘je druk blijven maken over zaken die je toch niet kan beïnvloeden’.
Dit vraagt oefening, bewustwording en werken aan jezelf en dat brengt me bij de laatste oorzaak voor het niet realiseren van je doelen in je leven en het gevoel hebben geleefd te worden.
5. Niet motivatie, maar consistentie en discipline zijn jouw sleutel naar innerlijke rust, vrijheid of geluk.
Ik ben niet elke ochtend even gemotiveerd om mijn yogamat uit te rollen of om een rondje te gaan joggen… of om te werken aan mijn social media strategie (ik vrees dat laatste al helemaal niet). Dus als je rekent op een continu gevoel van motivatie om je doelen te bereiken, dan wordt het moeilijk.
Piano spelen, in flow geraken van je pianospel en de muziek die je er kan mee produceren, komt maar na vele uren oefenen en steeds sterker te worden in je vaardigheid. Niet van elke keer te wachten tot je je gemotiveerd voelt om piano te gaan oefenen.
Dit zijn de vijf belangrijkste redenen waarom je blijft vastzitten in een gevoel van geleefd te worden. Waar heb jij al eens last van? En hoe pak jij dit aan?
In de volgende blog doe ik de vier stappen uit de doeken die jou van overwhelm naar meer focus en balans in je leven brengen.
Na een proces van maanden, misschien zelfs jaren, ben je eindelijk zo ver: Je voelt je fysiek, mentaal en emotioneel klaar om terug te keren naar het werk na je burn-out. Je maakt plannen om geleidelijk aan, op te starten. Het gaat goed met je, JE BENT ER KLAAR VOOR EN TOCH,…
Toch is er een stemmetje dat zegt: MAAR WAT ALS HET NIET LUKT, WAT ALS IK HERVAL?
“Hoe kan ik hiermee omgaan, wat kan ik hieraan doen?” is een vraag die vele van mijn cliënten stellen.
In deze blog deel ik vier strategieën om met deze angst om te gaan en die jou helpen je vertrouwen te herstellen.
Het leven na je burn-out is niet meer hetzelfde als voor je burn-out. Gelukkig maar! Een burn-out wordt niet voor niks een ‘spiritual awakening’ genoemd: je bent bewuster geworden van jezelf, van wie je bent, wat je wilt en niet meer wilt, wat belangrijk is voor jou in je leven. Je hebt geleerd wat het met je kan doen om maar te blijven gaan zonder pauze of ruimte voor herstel of jezelf weg te cijferen om niemand teleur te stellen. Je hebt gezien wat er gebeurt wanneer je op doorzettingsvermogen en karakter alle ballen in de lucht blijft houden, behalve jouw ‘zelfzorgbal’, die je als eerste hebt laten vallen. Je hebt ervaren hoe het is als de ‘rek op is’ en hij knakt, welk herstelproces het vraagt op fysiek, mentaal en emotioneel vlak.
Het voelen van angst, wordt ervaren als een teken van ‘zwakte’ waardoor we ‘angst’ liever onderdrukken: het mag er niet zijn, we vinden van onszelf dat we het zouden moeten aankunnen en dat we niet zo flauw moeten doen, etc… Het veroordelen of onderdrukken van een emotie maakt de emotie alleen maar groter, waardoor de angst macht krijgt over jou.
Een effectievere strategie is te luisteren naar jouw angst. Wat komt ze jou vertellen? Luisteren naar je emotie, doe je als volgt:
In het algemeen maakt angst je scherp en bewust en probeert ze jou naar ‘veiligheid’ te brengen. In deze context kan het concreet betekenen: een bezorgdheid om je welzijn en vraagt jouw angst je of je aandachtig wilt blijven op het trekken van gezonde grenzen, op het stap voor stap terug te keren en niet teveel in één keer van jezelf te verwachten. Door voor jezelf te benoemen waar het echt om gaat, kan je er ook iets mee doen.
Dit is een stap die je te zetten hebt vóór je eerste werkdag. Een afspraak met je leidinggevende waarbij je bespreekt wat voor jou haalbaar is en wat niet meer en wat jij nodig hebt om terug aan de slag te kunnen gaan: een rustige werkplek, taken die moeten wegvallen, afspraken over beschikbaarheid en bereikbaarheid, maw… Zie het als de eerste stap om je nieuwe zelf in de wereld te zetten.
Hetzelfde gesprek heb je te voeren op het thuisfront met je partner en kinderen: waar je hun hulp verwacht, wanneer ze jou even rust moeten gunnen, verdeling van de huishoudtaken, etc…
Sta jij ook op het punt terug te keren? Ervaar je ook die angst? Heb je hulp of begeleiding nodig om de re-integratie naar je werkplek aan te vatten of om helder te krijgen wat je precies wilt?
Samen gaan we op weg. Dit kan fysiek volgens de veiligheidsmaatregelen, met een online gesprek of via wandelcoaching op een veilige afstand.