Dat is een vraag die ik regelmatig krijg van vrienden, familie, cliënten. Elke ochtend rol ik om 6u mijn yogamat uit, nadat ik eerst een glas water heb gedronken en onze twee katten, Suske en Wiske, eten heb gegeven. Als je zelf katten hebt, weet je dat dat jouw enige echte prioriteit is in de ochtend 😉. Nadien rol ik mijn yogamat uit, bij voorkeur buiten in de frisse buitenlucht. De katten komen na het eten mee even hun spieren rekken en strekken op mijn mat, ze doen een downward dog, gaan in een cat crawl van holle naar bolle rug en zetten zich al krabbend af in mijn yogamat, een uitlaatklep voor hun spanningen en frustraties. Ze maken de yogamat tot hun ‘veilige plek’, bakenen hun terrein af en ze geven een signaal aan de buurkatten dat ze moeten wegblijven. Vervolgens beginnen ze zich te wassen of leggen ze zich in shavasana. Maw, pretty much my own morning yoga routine:
1 De yogamat, een plek waar ik mijn spieren stretch, mijn fysieke welzijn een boost geef
2 Een veilige plek om te voelen wat er in mijn lichaam te voelen is, adem te halen, spanningen los te laten en mijn emotionele energie te laten stromen
3 Waar focus en intentie voor de dag worden gezet in rust ipv mijn dag te beginnen in hectiek met mails, berichten, social media, etc… Door dit yogaritueel te koppelen aan mijn focus, programmeer ik mijn frisse brein op wat echt belangrijk is voor mij.
4 En tot slot, een dagelijks ankerpunt, een kort meditatiemoment, een reflectie op mezelf en of ik nog gealigneerd ben met mijn waarden. Hierdoor creëer ik een houvast om dichter bij mezelf te blijven en bij wie ik echt wil zijn.
1 Ik start met hartcoherentie ademhaling gedurende10 min met behulp van de inner balance app, waarbij ik mij richt op een intentie voor de dag: innerlijke rust, focus, etc…
2 Vervolgens, losmaken van nek en schouders en brughoudingen voor versterking van mijn onderrug (zittend beroep)
3 Drie energy flows om mijn lichaam wakker te maken en op te warmen
4 Drie zonnegroeten, krijger posities en planken voor de versterking van mijn core. ‘Claiming my space’ houdingen (ik weet niet wat de yoga termen zijn, maar dat is voor mij de intentie achter de houdingen)
5 Afronden van de yogaflow met een laatste stretch en herhaling van mijn intentie.
Maak jij hier echt elke morgen tijd voor? Ja, toch bijna elke ochtend. Het kan al wel eens gebeuren dat ik heel vroeg bij een klant moet zijn en ik dus niet nog extra vroeg opsta. Accepteren wat er is, is de kern van de yogafilosofie, dus ik accepteer dat het mij soms niet lukt of dat ik een baaldag heb, ook dat is ok.
Zaterdagochtend, 6u30, ik sta op, het is nog donker. Heerlijk warm voor de tijd van het jaar. Ik gooi het schuifraam open, adem de frisse lucht in en rol mijn mat af, zitten en ademen, helemaal in je lichaam gaan en voelen. In de verte hoor ik het verkeer op gang komen, een haan die kraait, de duiven die kirren en de ekster die schettert. Ik zit, ik luister, ik neem waar en adem. Mijn yogavriend, Herrie de kater, komt bij me zitten, hij vraagt om aandacht en om achter zijn oren te krabben. Ik laat het gebeuren en geef hem al de krabjes die hij nodig heeft. Hij vlijt zich neer tegen mijn benen, ik maak mijn lichaam wakker, kom zachtjes in beweging en laat de energie stromen. Herrie houdt het voor bekeken. Focus, in je kracht, heerlijk om vanuit die energie doorheen de asana te ademen. Afgeleid naar mijn ’to do’ lijstje, ik wankel en val om, mijn anker even weg. Geruststellend, daar is mijn ademhaling terug. De hemel is ondertussen helblauw, ik groet de zon en dan… shavasana. Focus en energie voor de dag, het schuifraam gaat open, de kindjes zijn wakker, nog even samen op de yoga mat, babbelen en genieten, mijn favoriete yoga pose.
We hebben wel tijd om minuten (of uren) lang te scrollen op social media of om te netflixen, dus het tijdsargument is een beetje flauw. Je hebt wel tijd, maar je maakt er geen prioriteit van. Nochtans kan 10 minuten per dag, een paar yogahoudingen, bewuste ademhalingen, aandacht geven aan je lichaam al een nieuw perspectief bieden of beweging brengen, daar waar je na een uur Netflixen, je meestal wel gerust hebt, maar je je niet ‘uitgerust’ of ‘verfrist’ voelt. Een korte yogaflow doen, kan wel dat ‘energizing’ effect hebben.
Eenmaal je met yoga begint, besef je al snel dat het niet gaat over de yogahoudingen perfect uitoefenen of je benen in je nek kunnen leggen. De essentie is de intentie van de yogahouding neerzetten. Voelen wat jouw fysieke grenzen zijn, oefenen in accepteren wat zich aandient in een yogahouding, luisteren naar wat jouw lichaam jou vertelt, waar je spanningen vasthoudt en wat dit zegt over jouw dieperliggende emotionele, mentale en spirituele (gebrek aan) flexibiliteit, is wat een daily yoga practice jou kan brengen.
Het beeld van hippie achtige figuren die in een kring mantra’s zingen, was mijn grootste drempel om een yogastudio binnen te wandelen. Op zoek gaan naar de juiste yoga teacher met de voor mij juiste yoga energie was daarop het antwoord. Bevragen, recensies lezen en lessen uitproberen om te ontdekken wat voor jou werkt. In elk geval heb ik hierdoor geleerd dat yoga niet zweverig hoeft te zijn, maar het wel kan zijn en dan ga je verder op zoek naar iemand die de spirituele yogalessen kan neerzetten in een eigentijds kader wat werkt voor de nuchtere professional.
Welke yoga past bij mij? Wat heb ik juist nodig? Ook hier is het beste antwoord, probeer, ga op onderzoek, overleg met je yogateacher waarom je precies yoga wil doen, wat je belangrijk vindt en waar je eventuele ongemakken ervaart. Jouw yogateacher kan samen met jou een yogavorm vinden die het beste aansluit bij wat je nu nodig hebt. Eens je gestart bent, zal je merken dat ook dit evolueert met de tijd.
Denk jij eraan om te starten met yoga?
Dan is de gouden tip dus ‘gewoon proberen‘.
Ben je op zoek naar inspiratie, tips of een duwtje in de rug?
Luister naar de podcastepisode yoga voor de professional van de podcastshow Energiek. In deze vierde podcast episode ga ik in gesprek met Ellen van Renterghem van yogastudio Viapura, mijn yogalerares. Zij brengt onder woorden wat yoga met je kan doen en hoe het kan bijdragen tot meer verbinding met jezelf, meer balans en energie, zodat je kan blijven rechtstaan in de stormen die het leven je brengt. Yoga ‘leven’ vergroot je veerkracht en brengt je dichter tot wie je in de kern bent. Geen zweverig gedoe, het vraagt ook de aardse realiteit van je agenda erbij te nemen en je tijd te herplannen volgens wat je nodig hebt. En hoe doen andere drukke professionals dat? Yoga inplannen in hun drukke schema? Wanneer doen ze het, hoe vaak doen ze het en hoe zijn ze ertoe gekomen? Je ontdekt het allemaal in deze episode over wat yoga kan betekenen voor de drukke professional. Veel luisterplezier!
Bij de start van het schooljaar, lanceerde ik een poll waarin ik vroeg naar jouw belangrijkste energielekken op het werk. Ik beloofde dat ik er een blog zou over schrijven. Ik dacht dat ik antwoorden zou krijgen als ‘ik krijg geen waardering’ of ‘het inefficiënt vergaderen’ of die ene collega die de kantjes ervan af loopt. Maar nee, jullie grootste ergernis was jullie ‘baas’, jullie leidinggevende. Er is zo’n quote die zegt: people don’t leave bad jobs, they leave bad bosses’. Dus wijd ik er een blog reeks aan. Welk type baas jouw energie laat wegstromen en wat je eraan kan doen. Deze week, elke dag een korte blog. Volgende bazen komen aan bod: Linda, de micromanager, Kurt, de bully, Bert, de natte eend en Anna, de conflictvermijder. Ik overdrijf in de stereotypering en natuurlijk zijn er varianten, mildere versies en combinaties in het bedrijfsleven te vinden. Maar voor wat structuur en leesbaarheid, worden er duidelijke typetjes neergezet.
En als ik jullie mag geloven, hebben jullie echt nog last van ‘bazen’ en ‘managers’. Dus we hebben dringend nood aan meer ‘leiders’.
Hieronder hoe jullie je ‘bazen’ gestereotypeerd hebben en hoe deze de energie doen wegstromen. Ik geef je telkens per ’type’ praktische tips om ermee om te gaan zodat jij jouw energie er niet langer aan verliest.
Kurt is bij de eerste kennismaking een charismatisch en vriendelijk man. Niks doet op dat moment vermoeden dat er aan de achterkant bij het kleinste vonkje een bully tevoorschijn komt. Kurt straalt zelfvertrouwen uit, hakt knopen door, blijft recht staan in crisis, dit laatste weliswaar ten koste van anderen. Zijn strategie is ‘verdeel en heers’ en dit kan hij lang volhouden. Hij creëert chaos in de organisatie omwille van zijn impulsiviteit en onvoorspelbaar gedrag en slaagt erin om schijnbaar als enige rustig te blijven hierin. Hierdoor straalt zijn lamp naar boven, terwijl de mensen onder hem in duisternis achter blijven. En toch slaagt Kurt erin als meestermanipulator om loyaliteit van zijn medewerkers af te dwingen en vergoeilijken collega’s zijn gedrag met uitspraken als ‘hij doet toch veel voor het bedrijf, hij doet ook goede dingen, hij bedoelt het zo niet, etc…’ Kurt leeft volgens het motto ’the survival of the strongest’ en zal er dus alles aan doen om de sterkste te zijn, zelfs als dit betekent dat hij over lijken moet gaan.
De positieve intentie van Kurt zijn ‘bully’ gedrag is dat hij ten alle tijden wil vermijden om gezichtsverlies te lijden en dus moeten het de anderen zijn die ‘lijden’, ‘schuldig zijn’, ‘fouten maken’, etc… aan hem kan het zeker en vast niet liggen. Onder zijn bully gedrag zit een klein gekwetst jongetje dat heel bang is om opnieuw gekwetst te worden. Aanval is dus de beste verdediging. Hoe groter een bully is, hoe groter de onderliggende kwetsuur en kwetsbaarheid.
Wanneer Kurt op kantoor is, roddelt hij over anderen, zelfs als ze in de buurt zitten en het kunnen horen. Om zijn wil door te drijven, roept en tiert hij en schuwt hierbij geen enkele manipulatietechniek: dreigen, emotioneel chanteren, onder druk zetten, inspelen op angsten, etc…
Wanneer hij in de buurt is, is de sfeer gespannen. Collega’s rondom hem vertrouwen het niet als hij goed gezind rondloopt want dit kan elk moment omslaan en wanneer zijn gezicht een donderwolk is, kan je ook maar beter uit zijn buurt blijven. Kortom, wanneer Kurt in de buurt is, is het nooit gewoon ontspannen of gezellig. Tenzij hij beslist dat het ontspannen en gezellig moet zijn en dan zijn anderen die niet meedoen aan zijn positive vibe van dat moment (omdat ze hem niet vertrouwen), the party poopers.
Wanneer hij iets aanvoelt als kritiek op hem persoonlijk, dan ontploft hij of wanneer iets niet loopt zoals hij het voor ogen had, wordt hij agressief. Hij is impulsief en onvoorspelbaar en dit maakt het vaak onmogelijk om goed te doen voor hem. Het effect op zijn omgeving is ‘angst’. Angst om een verkeerd woord te zeggen of een fout te maken.
Fouten worden dan ook meestal verborgen en wanneer er iets misloopt gaat hij op zoek naar een schuldige die hij vervolgens publiekelijk ‘afmaakt’. Je zal de volgende keer wel twee keer nadenken vooraleer je hem tegen de borst stoot.
Wanneer je Kurt laat merken dat hij te ver is gegaan, gooit hij het over een ander boeg en gaat hij jou vervolgens ‘paaien’: zo erg was het toch niet, hij stond nu eenmaal serieus onder druk en jij moet daar zo zwaar niet aan tillen, toch? Je trekt een streep eronder in goed geloof en nog voor je het weet, zit je in exact dezelfde situatie. Wanneer hij erin slaagt jou te laten geloven dat het aan jou ligt, dat je niet goed genoeg je best doet, ga je heel erg je best doen om hem tevreden te houden, maar wat je ook doet, het zal nooit genoeg zijn. Uiteindelijk geraak je leeg en uitgeblust.
1. Realiseer je dat wat je ook doet, jij gaat de Bully niet goed gezind kunnen blijven houden, dat kan alleen hijzelf. Jij bent niet verantwoordelijk voor zijn emotioneel onvolwassen gedrag, dus blijf je niet aanpassen aan hem. Dit heeft geen zin.
2. Streel zijn ego, daar is hij gevoelig voor: Zoek naar wat er goed is aan zijn aanpak en geef hem hierover een compliment. Vul vervolgens aan met een suggestie om hem nog meer te laten ‘shinen’ ipv je kritiek te uiten. Kritiek kan hij niet verdragen.
3. Hou voor ogen dat het zijn strategie is om zijn kwetsbaarheid te beschermen. Een strategie met negatieve consequenties op zijn omgeving, maar wel ingegeven vanuit onzekerheid. Dus wees je bewust dat hij diep van binnen heel angstig is en dat het vanuit deze angst is dat hij reageert.
4. Creëer afstand voor je eigen emotioneel en mentaal welzijn. Blijf in de mate van het mogelijke uit zijn buurt. Zorg dat er bij gesprekken altijd een derde partij aanwezig is, zeker wanneer je je niet veilig voelt bij hem.
5. Realiseer je dat hij niet zal veranderen en dat wanneer hij vriendelijk is en jou complementeert dit bij zijn manipulatiestrategie hoort om zijn zin door te drijven. Hij is niet ineens veranderd. Hier is meer voor nodig, zoals oprechte excuses bijvoorbeeld.
6. Blijf rustig. Wanneer hij tekeer gaat in een vergadering of in een persoonlijk gesprek, blijf zelf rustig, zeg dat je zo niet verder wenst te praten en verlaat de kamer.
7. Kaart het probleem aan bij een vertrouwenspersoon. Een echte bully als leidinggevende, kan je vaak niet als medewerker alleen opgelost krijgen. Dit vraagt een gespecialiseerde begeleiding.
8. Zoek begeleiding in het oefenen met omgaan met de spanning die hij creëert zodat je niet telkens in gedrag vervalt om hem te pleasen of gunstig te stemmen, maar dat je dicht bij jezelf leert te blijven en gezonde grenzen leert aangeven.
9. Als de sfeer te toxisch en jouw welzijn te hard beïnvloedt, vraag om naar een ander team te mogen gaan
10. Stop met het gedrag te ‘vergoeilijken’, met zijn ongepaste grappen te lachen of mee te roddelen en moedig je collega’s aan hetzelfde te doen. Het is door het telkens ‘goed te praten’ dat het kan blijven bestaan en hij niet de consequenties van zijn gedrag moet dragen.
11. Spreek de taal van de Bully, dat is de enige taal die hij begrijpt. Praten over hoe jij je daarbij voelt, ervaart hij als een zwakte en zal dit ‘gebruiken’ wanneer het hem uitkomt. Hij spreekt de taal van de wil en de macht. Ook al is dit uit jouw comfort zone en ver weg van wie jij in essentie bent, het is het enige wat hij begrijpt. En tenslotte wil je dat hij jou ook eens begrijpt :-). Heb je er genoeg van? Zeg het dan ook zo zwart wit en zeg waar het op staat, maar blijf rustig en laat je niet meeslepen in de emotie op die manier hou jij de controle over het gesprek. Wees je wel bewust dat wie tegen de bully ingaat, hiervoor zal moeten boeten. Als hij door zijn management gezien wordt als goede leider, loop je een reëel risico om het onderspit te delven.
Doe jij je job op zich graag, maar heb je last van je leidinggevende? Zit je met ergernissen of frustraties?
Wil je graag begeleid worden in ‘how to manage your boss’ en het beste maken van jullie samenwerking zodat je terug met plezier kan gaan werken? Neem contact op! Ik begeleid jou graag!
Louise is dan ook een echte ‘go-getter’. Geef haar een opdracht waar ze kan achterstaan, waar ze een intellectuele uitdaging aan heeft en ze is vertrokken, ze gaat er voor. Ze vaart daarbij haar eigen koers, ze weet wat ze wil. Ze heeft de meeste ervaring binnen het team die ze goed kan inzetten in de extra projecten die haar worden gegeven. Ze krijgt hiervoor de nodige erkenning en waardering van haar directeuren. Ze weten: ‘she gets the job done’ en dit appelleert op haar verantwoordelijkheidszin, haar idee over zichzelf dat ze het ook allemaal kan dragen. Dit beeld over zichzelf werd gecreëerd tijdens haar jeugd. Ze was de tweede oudste van 7 kinderen en zij was als een tweede mama, chauffeur, vertrouwenspersoon voor alle jongere kinderen. Hiermee wou ze vooral haar ouders ontlasten. Ze hield het huishouden mee draaiende en dat vond ze ook leuk. Ze bracht de youngsters naar het voetbal, volleybal of andere activiteiten. Ze deed dat wel even, geen probleem.
Die gedachte is nog steeds een drijfkracht, ik pak het er wel even bij, no problem, het is zo gebeurd. Daarom doet ze ook alles liever zelf, dan is het ook zo gebeurd, dat is het meest efficiënt. Dat ze hiermee het team in aangeleerde hulpeloosheid houdt, krijgt ze meer en meer door. Maar ze vindt het ook leuk om al die ballen in de lucht te houden en hierbij ook waardering en erkenning te krijgen van haar omgeving. Alleen op het thuisfront leidde dit wel eens tot spanningen met haar partner wanneer ze nog maar eens om 20u aan een online vergadering begon en ze niet mee de kinderen in bed kon steken. Ook bij haarzelf begon het meer en meer te wringen. Dit kon toch niet de bedoeling zijn. Het leuke ging er stilaan af of het woog in elk geval niet meer op tegen de inspanningen die ze er moest voor leveren en de opofferingen die ze ervoor moest doen. Haar harde werk begon meer en meer aan haar te knagen.
Afgelopen zomer heeft ze de impact van het drukke schooljaar op haar lichaam gevoeld. Haar lichaam was uitgerust na twee maanden vakantie. Ze voelde dat dit ‘normaal’ zou moeten zijn, zelfs wanneer ze aan het werk is: “ik zou me niet continu oververmoeid moeten voelen.” Ze had tijdens de zomervakantie het sporten terug opgepakt en dat deed haar heel veel deugd. Ze was fysiek uitgerust, maar ze keek op tegen terugkeren naar het werk:
“Ik ben twee maanden continu bij de kinderen geweest en heb geen moment voor mezelf gehad. Ik merk dat de kinderen niet graag naar de opvang gaan, dus heb ik ze meestal bij mij gehouden. Ondanks dat ik fysiek uitgerust ben, ben ik nog steeds mentaal leeg. Het lijkt alsof mijn vakantie nog moet beginnen en het nieuwe schooljaar staat terug voor de deur. Ik voel nu al dat als ik niet oplet, ik terug op die sneltrein terecht kom en dan ben ik weer vertrokken voor een vermoeiend jaar. Ik wil echt meer work-life balans gedurende heel het schooljaar en niet alleen tijdens de vakantie.”
1. Haar plek in het systeem
Het probleem begint met haar plek binnen het schoolsysteem. Het is een basisbehoefte van elke mens om zijn plek in het systeem te kennen. Haar rol is onduidelijk en wanneer je rol onduidelijk is, leidt dit tot frustratie en ongenoegen. Ze heeft een formele rol als leerlingenbegeleider. Daarnaast is ze aangeduid als trekker van de beleidscel gedrag en zorg. Binnen het team leerlingbegeleiders neemt ze bijgevolg de positie van ‘leider’ in, zonder het formele mandaat van leidinggevende. De collega’s stellen haar de meest operationele vragen, waar zij een beslissing over moet nemen. Op die manier wordt ze meer en meer belast met taken die haar geen energie geven, alleen maar energie kosten. Hierdoor komt ‘geven en nemen’ ook in disbalans. Een volgende aanleiding voor meer stress op het werk.
2. balans in geven en nemen
Louise doet deze coördinatie bovenop haar fulltime job als leerlingbegeleider. Er wordt geen tijd voorzien, noch krijgt ze een financiële waardering voor de extra inspanningen. De leerlingenbegeleiders komen uit verschillende campussen die eilandjes vormen binnen het team leerlingenbegeleiders. Zij investeert veel tijd en energie om er een groter team van te maken die gaan voor één visie, maar omdat het formele leiderschapsmandaat niet bij haar ligt, stroomt de energie vaak gewoon weg zonder duurzaam resultaat. Zij krijgt hiervoor de nodige schouderklopjes van haar directeuren, waar ze uiteraard heel dankbaar voor is. Maar ze voelt dat dit niet langer voldoende compensatie is voor de geleverde inspanningen.
3. Erbij horen
Iedereen wil erbij horen en psychologische veiligheid ervaren in het systeem waartoe men behoort. Via een tafelopstelling kwamen we erachter dat het voor haar niet duidelijk is bij welk team zij echt hoort. Door haar unieke positie als vertrouwelinge van haar campus directeuren en door een verantwoordelijkheid op te nemen die formeel bij de rol van de campus directeur hoort, stijgt ze op in de hiërarchie (vergelijkbaar met de rol die ze opnam in haar gezin van herkomst). In de realiteit staat op ze op gelijk niveau met haar collega leerlingbegeleiders, waar ze ook het liefst wil bij horen. Dit geeft spanningen en onduidelijkheid, waardoor er energie verloren gaat.
De onduidelijkheid in haar rol, haar echte plek in het systeem, de disbalans in geven en nemen en de onveiligheid van ‘nergens’ echt bij te horen, zorgen ervoor dat ze in stress zit tijdens het schooljaar. Of anders gezegd, door duidelijkheid te creëren in haar rol en het bijbehorend mandaat, kan ‘geven en nemen’ terug in balans komen en wordt ook duidelijk tot welk team ze behoort. Hierdoor kan ze haar stress level verminderen en kan de energie terug stromen.
4. Bestemming work-life balans
Hiervoor heeft ze het gesprek te voeren met haar directeuren. Het gesprek over wat ze wilt en niet meer wilt. Dit voelt oncomfortabel, want haar ‘magische beweging’ is om het allemaal wel even te regelen, om alle ballen in de lucht te houden en meer verantwoordelijkheid naar zich toe te trekken dan formeel bij haar rol hoort. Zo kennen ze haar ook en haar omgeving gaat het vreemd vinden als ze een andere Louise te zien krijgen. Dit schrikt haar wel wat af. Maar ze voelt als ze de moed kan opbrengen om dit gesprek ten gronde te voeren en vast te houden aan wat zij wilt, ze het schooljaar goed kan inzetten en ze haar work-life balans beter zal kunnen behouden, waardoor ze zelf veel gelukkiger gaat zijn en ook haar gezin.
Voel jij je na de vakantie ook niet uitgerust of zijn de batterijen ondertussen weer bijna leeg na enkele weken terug aan de slag te zijn? Neem contact op! Ik begeleid jou graag naar meer energie in je werk en in je leven.
“Ik wil meer balans, tussen werk en privé“, startte hij onze kennismaking. “Ik heb de afgelopen jaren alleen maar gewerkt, altijd druk bezig geweest. Door corona ben ik geconfronteerd met hoe leeg mijn leven is, toen alles stil viel en ik alleen thuis bleef. Mijn werk voelde niet meer zinvol aan, mijn leven leek in al die tijd niet geëvolueerd te zijn. Ik heb alleen maar gewerkt en klaargestaan voor anderen.”
Hij is niet alleen. Velen onder ons zijn gericht op altijd ‘bezig’ zijn, op zoek naar een gevoel van ‘nuttig zijn’. Tegelijkertijd lopen we weg van de pijn die het gevoel van leegte ons geeft. Elke afleiding is goed, zonder jezelf de vraag te stellen: ‘wil ik dit wel echt doen?’ Als het zwaartepunt van je beslissing om te kiezen voor een bezigheid, bij anderen ligt en niet bij jezelf, raak je dubbel in de problemen. Als jij niet weet waar je naartoe wilt, vullen anderen dit graag voor jou in. Je kan je eigen waarden niet straffeloos blijven overtreden. Door steeds bezig te zijn, loop je ongemerkt voorbij aan datgene wat echt belangrijk is.
Door nooit stil te staan tijdens je zoektocht naar ‘zinvolheid’, raast het leven ‘zinloos’ aan jou voorbij.
Dat is de ironie van het verhaal: Je geraakt ‘stuck’ in de leegte waar je zo hard van wegliep.
In deze blogpost leer ik je hoe je NEE kan zeggen tegen activiteiten die jou schijnbaar ‘redden’ van een gevoel van leegte op korte termijn, en JA kan zeggen tegen activiteiten die jouw leven echt ‘VERVULLING’ geven op lange termijn.
De weg naar een vervuld leven, is de weg van bewustwording: Bewust worden van wat je wilt en niet meer wilt, zodat je het stuur van je leven in handen kan nemen ipv gestuurd te worden vanuit jouw ‘automatische piloot’. Ook jij kan dit, door het instellen van je GPS op weg naar vervulling in 6 stappen.
Om je leven op het juiste spoor te krijgen, moet je weten waarnaartoe. Je hebt een doel nodig. Als je geen doelen hebt, is de kans groot dat je niet vindt wat je zoekt. Wanneer een doel stellen te moeilijk is, denk eens na over wat jouw prioriteiten zijn of welke waarden belangrijk zijn voor jou: jouw kinderen, je gezondheid, je gezin, je werk, etc… en benoem wat je graag anders zou willen zien op vlak van die prioriteiten en waarden.
Als je niet weet vanwaar je vertrekt, loop je het risico op dezelfde plek uit te komen. Hoe ziet jouw realiteit vandaag eruit? Bepaal je zelf de richting of wordt deze vooral door jouw omgeving bepaald? Rol je van het ene in het andere of kies je bewust voor hetgeen je doet. Als je naar jouw agenda kijkt zowel werk als privé, hoeveel tijd spendeer je aan de zaken die echt belangrijk zijn voor jou en hoeveel aan zaken die ‘opgelegd’ zijn door jouw omgeving. Spendeer je je tijd aan mensen die jou energie geven of aan mensen die jou energie kosten? Hoe voelt dit? Wat levert jou dit op? Wat is het effect van dit gedrag op lange termijn?
Meerdere wegen leiden naar jouw bestemming. Kies je voor sightseeing onderweg, de snelste route of wil je juist snelwegen vermijden? Welke opties heb je om je doel te bereiken? Wat wil je anders doen? Hoe zal jouw leven eruit zien als je de zaken anders aanpakt? Welke activiteiten doe je, welke niet meer? Met wie doe je deze en met wie niet meer? Welk gevoel geeft jou dit? Wat levert jou dit op?
Wat houdt jou tegen om jouw bestemming te bereiken? Om tijd en aandacht te spenderen aan jouw prioriteiten? Wat vermijd jij? Wat ben je geneigd te doen onder druk van de dagelijkse realiteit? Wat heb je los te laten om je doelen te kunnen realiseren? Wat heb je te accepteren of toe te laten, welke confrontatie dien je aan te gaan? Tegen wie of wat heb je nee te zeggen?
Denk je nu, maar dat lukt me niet om NEE te zeggen? Dit betekent dat ik iemand moet teleurstellen, dat ik niet voldoe aan de verwachtingen van buitenaf. Dit durf ik niet. Dat kan. Soms vinden mensen het moeilijk om verandering in hun leven te brengen, omdat de pijn nog niet erg genoeg is, omdat ze nog niet aan de grond zitten. Kiezen voor wat je echt wilt, gaat gepaard met ‘loslaten‘. Loslaten van oude patronen, van wat anderen gewoon zijn van jou, van het beeld dat je van jezelf hebt, etc… In dit loslaten kan je een onvermogen ervaren, je vindt het lastig en je wilt liefst terug naar je comfort zone en je vertrouwde ‘vlucht’ gedrag.
Stel jezelf de volgende vraag:
Voel je je slecht genoeg om verandering te brengen of wil je nog wachten tot je je nog slechter voelt? Is het sop de kool waard om de verandering door te voeren?
Wat is voor jou belangrijker in het leven: altijd ‘bezig’ zijn teneinde een gevoel van nuttig zijn te kunnen ervaren en tegelijkertijd een gevoel van ‘leegte’ te vermijden of invulling kunnen geven aan jouw doelen en prioriteiten?
Als het sop de kool niet waard is, wat maakt het probleem tot een probleem voor jou? Misschien is het wel helemaal ok zo voor jou. Dan ben je klaar en hoef je niets te ondernemen ?.
Denk aan je bestemming, je doel en kijk naar de activiteiten die de komende dagen op je af komen en stel jezelf de vraag: Wat is het nut van deze activiteit? Is het vooral bezigheid om het gevoel van leegte te vermijden of draagt ze werkelijk bij tot de prioriteiten die ik in mijn leven heb gesteld? Waarom zou ik er tijd en energie in steken? Wat maakt die activiteit zo belangrijk voor mij? Wat levert het doen ervan mij op?
Welke activiteiten schrap je in je agenda morgen, overmorgen, de komende week? Tegen wie zeg je nee? Waarvoor komt er dan ruimte? Welke activiteiten ga je wel doen en hoe dragen deze bij tot jouw doel? Welk gevoel geeft jou dat? Welke waarde die belangrijk is in jouw leven, krijgt hiermee invulling? Wat doet dit met het beeld dat je van jezelf hebt en wat anderen van jou hebben?
Je bent vertrokken vol goede moed en bij de volgende bocht, wijk je al snel af terug naar het gekende pad. Dat is perfect normaal, wees niet te streng voor jezelf. Wees je bewust dat je je af en toe van de bestemming zal laten afbrengen door anderen, door omstandigheden en druk van buitenaf. Dat is niet erg. Sta erbij stil en kijk wat je ervan kan leren. Dat is het groeiproces, dat is het ‘onderweg‘ zijn in je ontwikkelingsproces. Tot slot, vier de successen, want die zijn er ook! Persoonlijke ontwikkeling is hard werken en dat verdient op tijd en stond een beloning voor jezelf!
Wil jij ook gaan voor het GROTE GELUK i.p.v. vast te zitten in ‘trigger happy’ zonder vervulling. Voor echte RUST in je leven ipv ‘gemoedsrust’ voor de minste ‘last’.
Heb je nood aan een gids, een begeleider op jouw ‘road to happiness’?
Na een proces van maanden, misschien zelfs jaren, ben je eindelijk zo ver: Je voelt je fysiek, mentaal en emotioneel klaar om terug te keren naar het werk na je burn-out. Je maakt plannen om geleidelijk aan, op te starten. Het gaat goed met je, JE BENT ER KLAAR VOOR EN TOCH,…
Toch is er een stemmetje dat zegt: MAAR WAT ALS HET NIET LUKT, WAT ALS IK HERVAL?
“Hoe kan ik hiermee omgaan, wat kan ik hieraan doen?” is een vraag die vele van mijn cliënten stellen.
In deze blog deel ik vier strategieën om met deze angst om te gaan en die jou helpen je vertrouwen te herstellen.
Het leven na je burn-out is niet meer hetzelfde als voor je burn-out. Gelukkig maar! Een burn-out wordt niet voor niks een ‘spiritual awakening’ genoemd: je bent bewuster geworden van jezelf, van wie je bent, wat je wilt en niet meer wilt, wat belangrijk is voor jou in je leven. Je hebt geleerd wat het met je kan doen om maar te blijven gaan zonder pauze of ruimte voor herstel of jezelf weg te cijferen om niemand teleur te stellen. Je hebt gezien wat er gebeurt wanneer je op doorzettingsvermogen en karakter alle ballen in de lucht blijft houden, behalve jouw ‘zelfzorgbal’, die je als eerste hebt laten vallen. Je hebt ervaren hoe het is als de ‘rek op is’ en hij knakt, welk herstelproces het vraagt op fysiek, mentaal en emotioneel vlak.
Het voelen van angst, wordt ervaren als een teken van ‘zwakte’ waardoor we ‘angst’ liever onderdrukken: het mag er niet zijn, we vinden van onszelf dat we het zouden moeten aankunnen en dat we niet zo flauw moeten doen, etc… Het veroordelen of onderdrukken van een emotie maakt de emotie alleen maar groter, waardoor de angst macht krijgt over jou.
Een effectievere strategie is te luisteren naar jouw angst. Wat komt ze jou vertellen? Luisteren naar je emotie, doe je als volgt:
In het algemeen maakt angst je scherp en bewust en probeert ze jou naar ‘veiligheid’ te brengen. In deze context kan het concreet betekenen: een bezorgdheid om je welzijn en vraagt jouw angst je of je aandachtig wilt blijven op het trekken van gezonde grenzen, op het stap voor stap terug te keren en niet teveel in één keer van jezelf te verwachten. Door voor jezelf te benoemen waar het echt om gaat, kan je er ook iets mee doen.
Dit is een stap die je te zetten hebt vóór je eerste werkdag. Een afspraak met je leidinggevende waarbij je bespreekt wat voor jou haalbaar is en wat niet meer en wat jij nodig hebt om terug aan de slag te kunnen gaan: een rustige werkplek, taken die moeten wegvallen, afspraken over beschikbaarheid en bereikbaarheid, maw… Zie het als de eerste stap om je nieuwe zelf in de wereld te zetten.
Hetzelfde gesprek heb je te voeren op het thuisfront met je partner en kinderen: waar je hun hulp verwacht, wanneer ze jou even rust moeten gunnen, verdeling van de huishoudtaken, etc…
Sta jij ook op het punt terug te keren? Ervaar je ook die angst? Heb je hulp of begeleiding nodig om de re-integratie naar je werkplek aan te vatten of om helder te krijgen wat je precies wilt?
Samen gaan we op weg. Dit kan fysiek volgens de veiligheidsmaatregelen, met een online gesprek of via wandelcoaching op een veilige afstand.