Je plek als leider innemen. Wat betekent dat precies? En wat gebeurt er met het team als je deze positie niet volledig inneemt? Omdat je bang bent om niet meer bij het team te horen of omdat je macht maar een vies woord vindt.
Deze blog biedt een aantal sleutels vanuit het systemisch werk om je plek als leider in te nemen, zodat de energie bij jou en je team kan blijven stromen. De inhoud is gebaseerd op de podcastaflevering “Je plek als leider innemen”, waarin ik Leanne Steeghs interview. Zij is executive leadership & team coach. Samen werpen we een systematische blik op vier onderwerpen die meekomen met de leiderschapsplek: hiërarchie, macht, successen vieren en overdracht. Je kan ook Leanne haar korte video’s rond deze thema’s bekijken op haar website.
Systemisch werken is gebaseerd op het werk van Bert Hellinger. Het is een methodiek die inzicht geeft in de invloed die de systemen waar jij deel van uit maakt (je gezin van herkomst, je ruimere familie, je school, je organisatie, etc…) heeft. Bij systemisch werk kijken we naar het geheel, naar de plek die jij inneemt in het systeem en hoe dit jouw denken, voelen en handelen beïnvloedt. In die zin, is de leiderschapspositie een unieke plek in het geheel die niet zonder uitdagingen komt.
Als leider is het belangrijk bewust te worden van jouw sterk ontwikkelde voorkant en jouw te ontwikkelen achterkant: Vanuit jouw gezin van herkomst heb je van jongs af aan geleerd om verantwoordelijkheid op te nemen over je broers en zussen, misschien zelfs over je ouders, of je probeerde steeds te zoeken naar harmonie binnen het gezin omdat er veel conflict was, etc… Dit is jouw sterk ontwikkelde voorkant. Bijgevolg kan ruimte geven aan anderen, loslaten, voor jezelf opkomen, het conflict aangaan, etc… wat meer op de achtergrond zijn geraakt en zijn deze kwaliteiten te ontwikkelen in het kader van jouw leiderschap. Vanuit dit bewustzijn kan je meer en meer keuzevrijheid creëren in het inzetten van jouw voor- of achterkant naargelang de context.
De plek van de leider de eerste plek. Vanuit jouw gezin van herkomst kan dit net wel of net niet jouw favoriete plek zijn. Je bent de eerstgeborene, dan is deze plek jou vertrouwd of je bent de vierde in rij, waardoor het al moeilijker is om die eerste plek in te nemen. De leider heeft een andere positie dan zijn medewerkers: Een hogere plek met meer verantwoordelijkheden. De leider staat alleen en in die zin kan het een eenzame positie zijn. Vanuit deze plek kan de leider er niet bijhoren zoals de andere team leden. De leider moet zijn lidmaatschap gaan organiseren bij zijn peers, niet bij zijn teamleden. Veel leiders worstelen met het innemen van deze unieke positie en gaan bewegen richting tussen de medewerkers staan ipv erboven te staan. Hierdoor komt de leiderschapsplek leeg te staan en gaan anderen deze invullen. Dit creëert verwarring en conflict.
Een leiderschapspositie innemen, betekent dat je macht hebt. Veel leiders vinden macht een vies woord en willen dit liever niet inzetten. Dit klinkt als ‘hier doen we dat niet, hier zijn we allemaal gelijk’. Dit betekent opnieuw dat de plek van de leider niet wordt ingenomen. Van de leider wordt verwacht dat hij onsympathieke beslissingen kan nemen in het kader van het groter belang: een medewerker ontslaan, te stoppen met een product wat niet rendabel is, afdelingen te sluiten, etc… Doe je dit niet omdat je altijd ‘onschuldig’ wilt blijven, verstevig je je leiderschap niet. Door je macht niet in te zetten, wanneer het nodig is, blijf je als het ware ‘jong’ en verlies je geloofwaardigheid als leider. In organisaties zie je wel eens dat macht uitbesteed wordt aan een externe consultant, bv een crisis manager.
Successen vieren betekent vol in het licht durven staan. Velen onder ons werden opgevoed met het motto ‘doe maar gewoon, dat is al gek genoeg’. In die zin roept vol in het licht staan, een disloyaliteit op naar het gezin van herkomst.
Wanneer je als leider onvoldoende stil staat en niet de tijd neemt om te oogsten, om successen te vieren, kan het team nooit schitteren in de organisatie. De leider ondermijnt hiermee zijn eigen team, door telkens nieuwe doelstellingen te formuleren en te hollen naar het volgende. Het is nooit genoeg, het kan altijd beter en meer.
Er wordt heel wat geprojecteerd op de leider, zowel positief als negatief, wat niet bij de leider hoort, maar tot het verleden van de medewerker. Zo kan de medewerker in jou de strenge vader zien, die nooit waardering gaf of voor wie het nooit goed genoeg was of juist het omgekeerde de zorgzame moeder die de medewerker nooit gekend heeft, waardoor de medewerker overdreven positief is over jou als leider. Op spannende momenten, zoals bij een evaluatie, een veranderingsproces, etc… komt overdracht sterker naar boven.
Wil je meer lezen over overdracht en wat het precies is, lees de blog ‘help, mijn medewerker heeft een emotionele uitbarsting of beluister de podcastaflevering ‘emotionele uitbarsting’
Er komt heel wat bij kijken bij het innemen van je plek als leider: je hebt je eigen eenzaamheid te hanteren, macht dienend in te zetten, successen te vieren en te dealen met overdracht van je medewerkers. Allemaal thema’s die inherent zijn aan de plek van de leider.
Je kan soms het gevoel hebben dat je een soort super human moet zijn, terwijl je ook maar gewoon een mens bent. Je hoeft geen super human te zijn om een goede leider te zijn. Het belangrijkste is, voor jezelf bewust te worden wat jouw patronen zijn, wat je makkelijk inzet en wat je nog te ontwikkelen hebt.
Worstel jij hier mee? Loopt je energie wel eens leeg hierdoor? Wil je meer inzicht in jezelf over deze thema’s en hoe ze jou uitdagen in je rol als leider? Ben je op zoek naar praktische handvatten om hiermee om te gaan? Neem contact op! Ik begeleid jou graag om de energieke leider te zijn en blijven, die je wilt zijn.
Door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn schuld… wordt als een mantra in onze christelijke opvoeding ingelepeld… en velen onder ons worden regelmatig geteisterd door het zwaarmoedige gevoel van de schuld van de wereld op onze schouders te dragen zoals Jezus Christus ons dat heeft voorgedaan…
Het schuldgevoel wordt als dé boosdoener genoemd wanneer cliënten er niet in slagen om de diepgewortelde gedragspatronen te doorbreken. En laat me daar onmiddellijk mee beginnen, dat is ook heel normaal. Er is niet zoiets als een toverspreuk: ‘laat het gewoon los’ en dan is je schuldgevoel weg.
Hoe dat komt, wat een schuldgevoel is en wat je dan wel kan doen om je schuldgevoel te leren hanteren en nieuwe paden te betreden zonder schuldgevoel, ontdek je in deze blog.
Wanneer je een schuldgevoel ervaart, heb je te maken met iets wat een systemische oorsprong heeft. Een schuldgevoel ontstaat wanneer je een norm overschrijdt of een taboe doorbreekt binnen een bepaald systeem. Elk systeem heeft zijn eigen normen, een set van geschreven en ongeschreven regels. Als je aan die regels voldoet, dan hoor je erbij. Als je tegen die regels ingaat, loop je risico op uitsluiting. Zo heb je vanuit je gezin van herkomst een aantal ongeschreven regels, normen mee gekregen in je opvoeding. Bv heel wat van mijn cliënten hebben de regel meegekregen: hard werken, wordt beloond. Lui zijn, wordt afgestraft. Ze weten bijgevolg niet hoe ze rust moeten pakken. In de zetel hangen, geeft een schuldgevoel, want in de zetel hangen, betekent dat je lui bent.
De POSITIEVE INTENTIE van je schuldgevoel is om:
Schuldgevoel is in essentie een poging om de harmonie in je relatie met je moeder, vader, partner, vrienden, etc te bewaren, maar creëert een innerlijk conflict.
Als je heel eerlijk bent met jezelf wil je op dat moment liever voor jezelf kiezen of doen wat jij belangrijk vindt, maar je schuldgevoel verhindert jou om dit te doen. Jouw schuldgevoel zorgt ervoor dat je de harmonie in je relatie bewaakt, ten koste van jezelf. Dit levert een korte termijn rust of gemak op, omdat je niet de schuld van kiezen voor jezelf moet dragen. Je draagt de schuld van niet kiezen voor jezelf en die schuld is net iets makkelijker te verdragen dan de schuld van het teleurstellen van anderen. Op lange termijn, voel je meer en meer wrok tov die persoon of die relatie omdat je jezelf iedere keer opzij schuift. Denk bijv aan je moeder die verwacht dat je elke week op bezoek komt, maar jij wilt dit niet. Je begint over je moeder te zeuren tegen vrienden en je begint een wrok te voelen tegenover haar.
Je zit vast in een dynamiek van een poging de harmonie met je omgeving te bewaren waarbij het conflict dat zich intern afspeelt alleen maar groeit… en het gekke is: hoe groter dit intern conflict wordt, hoe meer conflict je ook met je omgeving begint te krijgen want wat je vanbinnen voelt, straal je uit aan de buitenkant. Je komt in een vicieuze cirkel terecht: je ervaart meer schuldgevoel en je gaat nog meer uit verbinding met je omgeving. Dit is net het omgekeerde van wat je wilt.
STOP GEWOON MET JE SCHULDIG TE VOELEN, zal niet werken.
Het gedrag dat je stelt om een schuldgevoel te vermijden, heb je nodig gehad om jezelf veilig en verbonden te houden met je naasten. Dat zomaar loslaten, zal wellicht niet zo makkelijk gaan.
Je schuldgevoel leren hanteren. Daar komt het op neer: je schuldgevoel voelen en tegelijkertijd voor jezelf kiezen en daar ok mee zijn, ondanks de mogelijke teleurstelling bij de ander.
1. In welke relaties of in welke situaties heb jij last van schuldgevoel?
Wat is precies de trigger voor jouw schuldgevoel? Is dat een opmerking van je moeder over de frequentie van je bezoeken? Of omdat je wat vroeger wil stoppen met werken om bij de kinderen te zijn, maar toch langer op het werk blijft uit angst voor de reacties van je leidinggevende of je collega’s?
2. Welke norm of ongeschreven regel is er in het spel? En van wie is die norm?
En hoe zit het met jouw norm? Is dat ook jouw norm? En wie legt jou die norm op? Legt jouw partner die norm op? Jouw werkgever of leg je jezelf die norm op, uit een soort interne dwang, want het hoort zo? Uit plichtsgevoel?
3. Wat levert het op voor jou om aan die norm te blijven voldoen?
Wat levert het jou op om vanuit schuldgevoel te blijven handelen zoals bijv elke week naar je moeder gaan? Je antwoord hierop is misschien: niks, een onbehaaglijk ambetant gevoel, miserie, etc… Maar het levert jou ook iets positiefs op, anders zou je het gedrag niet blijven stellen. Misschien een vorm van comfort of een gemak. Je hoeft de spanning van voor jezelf kiezen met risico op teleurstelling van de ander, niet aan te gaan. En waar loop je van weg door uit plichtsgevoel naar je moeder te blijven gaan?
4. Kijk met mildheid naar dit gedrag.
Dit gedrag, wat voortkomt uit je opvoeding, zit diep in jouw systeem. Het heeft je veilig gehouden en ervoor gezorgd dat je erbij hoorde. Als kind of je jongere zelf, was je misschien niet in het vermogen om tegen je ouders in te gaan. Kijk hier met compassie en mededogen naar want het heeft jou veel opgeleverd, ook al voel je dat het gedrag jou vandaag uitput of niet meer dient. Voel dit ook even heel bewust die mildheid naar jezelf en je gedrag.
5. Wat is voor jou belangrijker dan de norm die opgelegd wordt of die je jezelf oplegt.
Bijvoorbeeld als je je schuldig voelt omdat je vroeg naar huis gaat om bij de kinderen te zijn, dan is lang werken één norm, maar een belangrijkere norm voor jou persoonlijk is om voldoende quality time met je kinderen door te kunnen brengen. Een hecht gezin vormen, is een belangrijkere waarde in jouw leven dan lang en veel werken omdat het zo hoort. Maak contact met de vraag: WIE WIL JE ZIJN?
6. Visualiseer de situatie die schuldgevoel oproept bij jou en maak contact met die belangrijkere norm en waarde in je leven, hier en nu als volwassene. Je schuldgevoel zal niet helemaal verdwijnen misschien. Je zal wel voelen dat het andere belangrijker is voor jou en dat je zo stilaan meer en meer je schuldgevoel kan leren hanteren ipv er aan toe te geven.
Het mooie hiervan is dat je meer en meer in authentieke verbinding kan gaan ipv in binding vast te zitten met mensen uit je omgeving vanuit een plichtsgevoel.
Meer en meer connectie maken met wat echt belangrijk is en zingeving geeft, is het pad om het schuldgevoel te leren voelen en te hanteren, maar je er niet langer door te laten leiden in je gedrag.
Voel jij dat je schuldgevoel in de weg blijft zitten om de persoon te worden die je echt wilt zijn,
neem dan zeker contact op! Samen gaan we op weg!
De vakantie komt eraan, een periode waarin de aanvragen voor coaching toenemen. Waarom? Omdat we volhouden tot aan de volgende vakantie en dan zal het beter gaan… Maar dan gebeurt het, je haalt het net niet. De dokter schrijft je thuis met een burn-out… en nu wil je dit zo snel mogelijk opgelost zien en je vraagt je af wat je er kan aan doen om dit te fixen. Je belt mij op en je vraagt een afspraak: zo snel mogelijk. En dan de ontgoocheling, ik kan je niet op je wenken bedienen, want ik ben met vakantie. Dat ik vakantie heb, en ja ik neem vier weken vakantie, willen ze niet horen… is die gek? Vier weken vakantie, wie kan zich dat permitteren…? Het is hun stressbrein dat spreekt, dat geen tegenslag meer kan dragen… elke kleine tegenvaller is er teveel aan.
Wanneer je tegen een burn-out aanloopt of er middenin zit, loop je vast in je stressbrein. Je kan niet meer relativeren, afstand nemen of tot creatieve oplossingen komen en je bevindt je in een continue staat van spanning.
Hoe je een stressbrein ontwikkelt, wat het precies is, de impact ervan op je fysieke, mentale en emotionele welzijn en hoe je eruit geraakt, ontdek je in de eerste summer episode van de podcast ‘energiek’ en kan je lezen in deze blog.
Stress is van oorsprong positief. Het zorgt ervoor dat we in beweging komen, dat we onze doelen realiseren, dat we een tand bijsteken om een deadline te halen. Daar is niks mis mee. Het zorgt voor evolutie, innovatie, vooruitgang en resultaten. Stress wordt maar negatief, wanneer we er niet meer in slagen om onszelf af te schakelen of rust te nemen. Je gaat maar door, begint maaltijden over te slaan, je begint slechter te slapen en meer te piekeren, je krijgt een kort lontje en je spreekt niet meer af met vrienden en familie want zelfs dit wordt een opgave.
Zolang er balans is en je de stress pieken afwisselt met voldoende rustmomenten, is er niks aan de hand en spreken we van een gezonde portie stress die bij het leven hoort.
Gezonde stress houdt onze hersenen vitaal en sterk. Gezonde stress is kort en krachtig, er komt adrenaline en cortisol vrij en het lichaam wordt klaargemaakt om de uitdaging aan te pakken. Je krijgt een verhoogde hartslag, je pupillen verwijden, je ademhaling wordt korter en sneller, je begint te transpireren. Je lichaam maakt zich klaar om te VECHTEN, VLUCHTEN OF TE BEVRIEZEN. Dit oeroude instinct, ook het reptielenbrein genoemd, heeft maar één missie en dat is overleven. Het effect van deze kortstondige stressreactie is verslavend: het geeft een ‘Yes, I did it gevoel’ waardoor je zelfvertrouwen een boost krijgt. Je ervaart voldoening over hetgeen je bereikt hebt.
Onderzoek toont aan dat chronische stress leidt tot inkrimping van het brein. Je wordt er letterlijk dommer van.
Waar we in onze huidige samenleving te weinig rekening mee houden, is om na de spanningspiek tot rust te komen. Cortisol heeft naast het energie mobiliserend effect, een sterk toxisch effect als het chronisch aanwezig is. Het maakt je letterlijk ziek en we voelen dit in ons lichaam: hoofdpijn, nek- en schouderklachten, maag- en darmproblemen. We zijn meesters in het negeren van die lichamelijke signalen en we zetten door: ‘Doe niet zo flauw’, zeggen we tegen onszelf. Ons lichaam heeft na de stresspiek behoefte aan herstel. Onder druk van de ratrace slaan we het rusten over, staat de boog continu gespannen en staan we 24u/24u ‘aan’. Doelloos scrollen op je telefoon, wordt door je hersenen nog steeds gezien als werken. Of stress nu veroorzaakt wordt door een reële gebeurtenis (in de file staan, een verkeerde opmerking van je leidinggevende, de werkdruk, etc… ) of door het piekeren over een situatie, maakt niet uit. Het effect is hetzelfde. De gaspedaal blijft ingedrukt. Je blijft doorgaan ook al is de energie op. Kleine slechte gewoontes sluipen er zachtjes in en je houdt vol, want nog even en dan zal het rustiger worden.
Hoe meer stress, hoe rigider je gaat denken. Je blijft als het ware hangen in je reptielenbrein, waarbij er storingen komen op de verbinding met je neocortex, je rationele brein wat ervoor zorgt dat je kan relatieveren, plannen en creatieve oplossingen kan bedenken. Je bent niet meer in staat om andere perspectieven of standpunten te onderzoeken. Flexibiliteit in je denken, neemt af: het is zo en je slaagt er niet meer in om een ander perspectief aan te nemen. Dit is ook de reden waarom mensen die tegen een burn-out aanlopen er vaak zelf niet uit geraken en vast komen te zitten. Hen erop wijzen, helpt niet. Dit wordt vanuit het reptielenbrein geïnterpreteerd als alweer een bedreiging’, een ‘aanval’ waartegen ze moeten vechten of van wegvluchten. Ze voelen zich onbegrepen en zien niet in hoe anderen zo rustig kunnen blijven onder de gegeven omstandigheden. Bewuste keuzes maken, lukt niet meer en ze komen vast te zitten in angst en onzekerheid. Dit kan evolueren in regelrechte paniekaanvallen of paranoia gedachten.
Dé vraag die ik meestal krijg van iemand die vastzit in zijn stressbrein, is: Wat kan ik DOEN om er zo snel mogelijk uit te geraken… Geef mij opdrachten, huiswerk, een lijstje wat ik kan afwerken om eruit te geraken. Ik zie de angst in hun ogen en het afgrijzen wanneer ik hen de twee sleutels tot herstel meegeef:
Het belangrijkste en tevens het moeilijkste voor iemand die vastzit in zijn stressbrein, is rust nemen, NIKS DOEN. Want heel het lichaam staat stijf van de spanning. Het patroon actie nemen, is het meest gekende patroon wat ook steeds resultaat heeft opgeleverd, dus dat werkt. Niks doen, is voor ‘lazy bastards’ en rusten wil zeggen dat ik het niet aankan, en daar zit weer heel veel schaamte op en vaak een schuldgevoel.
Een schuldgevoel naar:
Hoe hard dit ook tegen hun natuur is, is dit the only way out. Door rust te nemen, te ademen, te gaan wandelen, in de natuur te vertoeven, kan de verbinding met de neocortex hersteld worden en kan er terug perspectief, relativering en creativiteit ontstaan.
De volgende stap, is bewust worden van de onderliggende drijfveren die dit automatische gedrag, sturen. Ik maak de vergelijking met stoppen met roken: ik zeg wel dat ik wil stoppen met roken, maar voor ik het weet, heb ik een sigaret vast en dit heeft niet altijd en alleen te maken met de lichamelijke behoefte aan nicotine. Hier is een belangrijke andere drijfveer aan verbonden: het geeft me een momentje rust, een momentje me-time, of geeft sociaal contact, etc… Maw, jouw automatische reactie wordt gestuurd door een onderliggende behoefte: anderen pleasen, perfectionisme, het vermijden van teleurstelling of confrontatie, een te groot verantwoordelijkheidsgevoel, etc…. Deze oude gewoonten zitten diep ingebakken waardoor het moeilijk is te zien dat er andere reacties mogelijk zijn op de situatie die stress veroorzaakt.
Deze automatische gedragspatronen zijn copingmechanismen die al heel vroeg in het leven ontstaan zijn en die vaak ook echte sterktes zijn geworden. Ze hebben hen gebracht waar ze nu staan, waardoor het loslaten van deze patronen ook beangstigend kan zijn.
Hoe lastig en onmogelijk het ook lijkt te zijn, verandering en meer rust is mogelijk waardoor je uit je stressbrein geraakt en stresserende situaties terug met een frisse blik kan aanpakken.
In de vorige blog ‘waarom zou ik een coach inschakelen’ heb ik de drie voornaamste redenen toegelicht die aanleiding kunnen geven tot het beroep doen op een coach. In deze blog sta ik graag stil bij de voordelen van het werken met een coach. Zelf heb ik een coach in het kader van het realiseren van mijn professionele doelen en een therapeut voor het helen van mijn soft trauma’s. Afhankelijk van waar ik behoefte aan heb, zal ik eerder mijn coach opbellen dan wel mijn therapeut en soms werk ik parallel met beiden omdat thema’s overlappen met elkaar.
Wat zijn nu de belangrijkste voordelen van het werken met een coach?
Hoe goed bedoeld je vrienden, je familie, je collega’s je adviseren of oplossingen bedenken voor jou, er zit vaak een projectie van hun eigen angsten, vooroordelen of model van de wereld in. Meestal zijn ze niet geheel belangeloos in jouw situatie en al zeker niet oordeelloos. Dat is helemaal menselijk, daarom dat ik ook de slechtst mogelijke coach ben voor mijn eigen partner. Jouw vrienden en familie steunen jou, geven jou gelijk, kiezen jouw kant of net helemaal andersom, ze vinden dat jij helemaal fout zit en zullen jou wel vertellen wat je nu best kan doen in jouw situatie. Een coach daarentegen kijkt oordeelloos mee met jou, houdt een liefdevolle spiegel voor en gaat met open vragen en coaching modellen jouw probleemsituatie mee doorgronden, jouw aandeel in de situatie blootleggen zodat je een helder perspectief krijgt op de te nemen stappen en hierbij uit je slachtofferrol kan komen.
Een coach gaat samen met jou op zoek naar je talenten, naar jouw hefbomen, jouw kracht, jouw dieperliggende waarden en wat jou drijft in het leven, waar je van in FLOW geraakt. Vaak ben je elk contact met deze hulpbronnen verloren in de loop der jaren omdat er vanuit jouw omgeving vanalles verwacht werd waar je moest aan voldoen. Hierdoor ben je misschien kwijt geraakt wie je echt bent en wilt zijn. Een coach brengt jou terug in contact met deze dieperliggende drijfveren waardoor je een boost in zelfvertrouwen ervaart en je in beweging kan komen of actie durft te ondernemen. Je ontdekt je ware zelf, je wordt diegene die je bedoeld was te zijn en je staat terug in je kracht (om het met een paar cliché zinnen uit de coaching wereld te zeggen
Het doel wat je voor ogen hebt, kan wel eens aanvoelen als een berg waar je onmogelijk overheen kan komen. Onder begeleiding van een coach leer je je doel op te splitsen in concrete, kleine en voor jou haalbare stappen en staat er iemand achter je in de uitvoering ervan. Een coach moedigt jou aan in het realiseren van je doelen, biedt een structuur en stappenplan aan, viert samen met jou de successen en ondersteunt je bij het trekken van lessen uit wat minder goed gaat. Hierdoor ga je de vooropgestelde doelen ook werkelijk realiseren ipv dat ze een vaag punt aan de horizon blijven of een dagdroom om bij weg te dwalen.
Je evolueert van een ‘stuck state’ naar een heuse ‘power state’ met meerdere opties. Waar voorheen de weg doodliep of er geen licht was op het einde van de tunnel, krijg je een ander (vaak verrassend) perspectief op de zaak vanwaaruit je terug opties tot verandering kan ervaren. Je leert ook te denken in opties ipv in noodzakelijkheden en absolute waarheden waar je niet kan van afwijken.
Wat er in het verleden gebeurd is, kan je niet meer veranderen, je kan het alleen accepteren en er leren mee om te gaan. Soms kan gespecialiseerde begeleiding nodig zijn om soft trauma’s uit het verleden te ‘helen’, dan spreken we eerder over therapie ipv coaching. Bij coaching gaan we kijken hoe deze ‘soft trauma’s’ en de daaruit voortvloeiende overlevingspatronen jou vandaag tegenhouden om je doel te realiseren en wat je nodig hebt om hier verandering in te brengen.
Ben jij op zoek naar een coach die deze rugzak mee in rekening weet te brengen, die coacht op een helende manier en jou empowered in het nemen van spannende, maar de juiste stappen? Neem contact op! Samen gaan we gaan op weg!
Mensen denken nogal snel, als je een coach inschakelt, dan moet er wel iets mis zijn met jou! Anders zou je het toch zelf opgelost krijgen, niet?
En natuurlijk is het hebben van een probleem waar je een oplossing voor zoekt, de meest voorkomende reden waarom je een coach inschakelt, maar dit wil niet zeggen dat er ook iets mis is met jou. Integendeel, ik zou durven stellen dat zij die met hun problemen blijven rondlopen, meer risico hebben om in nog erger terecht te komen dan diegenen die met behulp van een coach hun problemen onder ogen zien en nieuwe perspectieven weten te ontwikkelen.
Dus, waarvoor zou jij nu een coach kunnen inschakelen?
Je wil een neutrale en objectieve blik om jouw probleemsituatie te ontrafelen en inzichten op te doen.
Zo was er Mark die na zijn verlof merkte dat het toch niet beter ging met hem, hij bleef vermoeid en lusteloos en alleen kwam hij er niet achter wat de redenen hiervoor waren, dus zocht hij hulp om hierover duidelijkheid te krijgen. Of Jenny die in de werksituatie steeds tegen hetzelfde probleem aanliep ook al was ze al verschillende keren van job, team of organisatie veranderd. Ze geraakte elke keer opnieuw in conflict met haar leidinggevende en kwam er alleen niet achter wat de oorzaak hiervan was en hoe ze dit kon aanpakken.
Je hebt alles wat je wilt in het leven: een gezin, een bloeiende carrière, een prachtig huis, je hebt een fijn sociaal netwerk van familie en vrienden en toch ben je niet gelukkig of ervaar je een gemis. Een onbestemd verlangen, maar je weet niet waarom en je voelt je schuldig omdat je niet gewoon blij en gelukkig kan zijn. Samen met een coach kan je onderzoeken wat zingeving en geluk betekent voor jou. Je leert kiezen voor wat jou op lange termijn gelukkig maakt ipv voor wat nu comfortabel is.
Je hebt last van uitstelgedrag of durft de eerste stappen niet te zetten. Je zoekt een stok achter de deur die jou uitdaagt en die jou helpt met het maken van concrete plannen en het zetten van stappen. Samen met je coach ga je het doel visualiseren en concretiseren, de weg ernaartoe en de eerste stappen vorm geven. Samen onderzoek je wat nodig is om in beweging te komen en welke beperkende overtuigingen jou nog tegenhouden. Je werkt aan technieken om de obstakels weg te nemen en hulpbronnen in te schakelen zodat je je uiteindelijk doel kan realiseren. Bijvoorbeeld, je wilt een carrièreswitch maken, maar je weet niet hoe eraan te beginnen of je zou graag een bepaald project vorm geven, maar je blijft het maar uitstellen.
Let wel, coaching is geen therapie. Bij coaching werken we steeds naar een doel en een bepaald resultaat, we gaan hierbij niet graven in het verleden. In grote lijnen werken we volgens de stappen van het GROW-model: je bepaalt een doel en bekijkt wat de gap is met de realiteit vandaag, je bedenkt opties om je doel te bereiken en je kiest uiteindelijk die optie die je in de praktijk wil brengen.
Bijv als je patroon is om mensen in jouw omgeving te pleasen waardoor je niet doet wat jij echt graag wilt doen, dan kijken we welke stapjes je al wel kan nemen om minder te pleasen en meer te kiezen voor wat jij echt wilt doen. We doen dit op jouw tempo, jij zit aan het stuur van jouw proces en de coach is de navigator, de gids op jouw reisweg.
Nog niet helemaal overtuigd waarom jij een coach zou moeten inschakelen? Lees mijn volgende blog over de voordelen van het werken met een coach!
Ben jij op zoek naar een gids bij het ontrafelen van jouw probleem situatie of bij het zoeken naar zingeving en echt geluk? Of heb je begeleiding nodig bij het realiseren van je doel? Neem contact op! Samen gaan we op weg!