Afgelopen weekend hebben we onze kerstboom gezet, het is al 20 jaar dezelfde boom, een grote boom, geen echte. Daar hebben we bewust voor gekozen, een éénmalige investering die jaren meegaat en weinig vuil genereert. De heerlijke dennengeur fantaseren we erbij. Onze kerstdecoratie is ondertussen vintage. Goedkope, plastieken kerstballen want onze twee kittens hadden er maar al te graag hun speelgoed van gemaakt indertijd. Mijn man die fan is van alles wat op elektriciteit werkt en licht geeft, had de verlichting gekozen. Een beetje kitcherig paars/blauw (vraag maar aan onze buren die hebben er dikwijls genoeg mee gelachen). Ondertussen zijn we overgeschakeld op meer sfeervolle witte lichtjes. We zijn elk jaar wel blij met onze boom. Kerstmis is ondertussen een echte hype geworden, mede onder invloed van corona. We blijven binnen in onze bubbel en we maken het extra gezellig met kerstdecoratie, lichtjes en kaarsjes in deze uitdagende tijden.

Al een aantal jaren had ik mij voorgenomen om het met Kerstmis wat gezelliger te maken in huis en eens wat nieuwe kerstdecoratie aan te schaffen. Met als doel: ook bij ons een boom zoals in de boekskes! Maar om één of andere reden kwam het er maar niet van… elk bezoek aan de decoratiewinkel eindigde met een lege mand of juist één stuk dat zodanig in solden stond, dat ik het echt niet kon laten staan. Vol verwondering keek ik naar de volgeladen winkelkarren met allerlei mooie spullen die de mensen hun huis Christmasproof gingen maken. Ik  zag de taferelen voor mij:  gezellig samen versieren van de boom en het zoeken van een geschikte plek voor elk kerststuk. Ik vroeg me telkens af, hoe kunnen zij dat toch betalen? Zo elk jaar met de nieuwe trends meegaan? Hoeveel kerstversiering nemen ze mee, waar gaan ze dat allemaal zetten… ? Voor mezelf was de conclusie iedere keer: ik ga mijn kerstversiering toch nog maar een jaartje gebruiken, uiteindelijk is het toch best wel ok zo. 

Maar dit weekend ging het anders zijn! Vol goede voornemens zei ik tegen de meisjes: kom laten we eens gaan kijken naar de kerstafdeling in de Unikamp (dé lokale winkel voor alles wat huishouden, decoratie en speelgoed is). Ik was er helemaal klaar voor en daar stond ik weer, zoekend naar de goedkoopste kerstballen en geurkaarsen. Ik had ze in mijn mandje gelegd, er terug uit gehaald, ze vervangen door nog goedkopere kerstballen. Ik bleef met een slecht gevoel rondlopen en plots dacht  ik ‘jeeeeezus, waarom kan ik nu niet als normaal welgestelde vrouw met een eigen inkomen’ gewoon wat nieuwe kerstversiering kopen voor ons huis, zonder daar een half uur over te moeten piekeren? Het is gewoon wat kerstversiering en wat geurkaarsen, meer niet…

De ongeschreven regels uit je gezin van herkomst

Wij hebben daar geen geld voor, is een zin uit mijn gezin van herkomst. Die heeft mij geleerd zuinig om te gaan met mijn geld en goed te sparen. Anderzijds heeft die mij ook geleerd dat ik niet zomaar, louter en alleen voor mijn eigen plezier spullen mag kopen. Daar moet iets tegenover staan: eerst hard werken, eerst goed gespaard hebben en dan pas mag je geld uitgeven, maar liefst aan iets wat echt nodig en nuttig is. Je moet ook aan later denken en niet zomaar je geld uitgeven.

Deze overtuiging is er nog altijd bij wanneer ik naar de winkel ga. Dus ik kan heel moeilijk nutteloze, maar mooie spullen kopen voor mezelf, want mijn innerlijke stem zegt dat wij daar geen geld voor hebben.  Maar natuurlijk is deze overtuiging absurd, ik kan mij best nieuwe mooie kerstversiering veroorloven, maar mijn beperkende overtuiging is hardnekkig en dus lukt het mij maar moeilijk… (en het gekke is, in een kledingwinkel heb ik geen last van deze gedachte 😊)

Deze ongeschreven regels uit je gezin van herkomst heb je geïnternaliseerd en ze zijn jouw waarheid, volgens dewelke je leeft. Als een automatische piloot sturen ze jouw gedrag. Doorheen de jaren, ga je je losmaken van sommige regels. Soms gaat dat makkelijk, soms houden ze jou in hun macht. Laat je ze los, dan kom je in een schuldgevoel terecht waardoor het moeilijk is om je eigen gevoel te volgen (tegen de stroom in).

Wat zijn de ongeschreven regels van jouw gezin van herkomst?

Hoe bepalen deze vandaag nog hoe jij de dingen doet? En vind je deze ongeschreven regels leuk? Wat hebben ze jou gebracht? En waarin beperken ze jou? Hoe zorgen ze ervoor dat je erbij hoort bij je gezin van herkomst? En hoe zorgt leven volgens andere regels ervoor dat je risico loopt om uitgesloten te worden uit je familie?

En straks aan de kersttafel bij jouw ouders, grootouders of schoonouders, is de plek bij uitstek waar de spanningen voortkomend uit deze ongeschreven regels hoog kunnen oplopen. Want plaatsnemen aan de kersttafel, is middenin je familiesysteem gaan zitten.

Of Neem contact op!

Samen ontrafelen we de ongeschreven regels, hoe ze jou vandaag beïnvloeden, welke een hulpbron zijn voor jou en van welke je misschien wat minder wilt gaan volgen…