“Je sprak over trauma tijdens onze kennismaking,” zei ze. “Pff, ik vind dat zo’n zwaar woord. Trauma is wanneer je iets ergs meemaakt… zoals de aanslagen in Zaventem bijvoorbeeld. Dát is trauma, dan heb je pas recht van spreken om het moeilijk te hebben… zoiets?” vraag ik haar.
Ze bevestigt: “Ja, dát is trauma… wat ik heb meegemaakt is toch geen trauma.” “Noem het relationeel trauma of soft trauma,” zeg ik, “maar kijk naar jouw symptomen: overmatig piekeren, angstig zijn, slecht slapen, paniekaanvallen, depressieve gedachten, hartkloppingen wanneer je nog maar aan die persoon denkt… hoe zou jij dat noemen?” “Dat ik zwak ben,” antwoordt ze, “want iemand anders heeft daar blijkbaar toch niet zoveel last van…”
Het grote verschil hier is, leg ik haar uit, dat het er langzaam in sluipt. Je hebt niet altijd door hoe het onder je vel kruipt of hoe die persoon impact heeft op jouw welzijn. Een trauma als gevolg van een aanslag is een korte, hevige impact die iedereen onmiddellijk kan plaatsen. Maar relationeel trauma is iets heel anders. Het begint met een kleine spanning die je niet kunt thuisbrengen. Je schenkt er weinig aandacht aan, maar dan gebeurt het opnieuw en begin je jezelf in vraag te stellen. Wat doe ik mis? Je onderneemt pogingen om het anders te doen, maar zonder veel resultaat. Je merkt dat je meer en meer op je tenen begint te lopen in de buurt van die persoon. Je ervaart spanningen als hij of zij nog maar in de buurt is, tot je moet vaststellen dat die persoon een constante bron van onrust is geworden. Ze zijn onder je vel gekropen en je neemt ze overal mee naartoe in je gedachten. Het is zoals een blauwe plek. Stel je voor dat je een kleine blauwe plek hebt op je arm — dat is jouw gevoeligheid uit jouw verleden, iets wat je hebt meegekregen uit je gezin van herkomst misschien, of een andere kwetsuur. Bijvoorbeeld onzekerheid, of dat je voor iedereen goed wilt doen en daarbij je eigen grenzen verliest. En dan komt die persoon op je werk, die niet per se weet dat jij daar een blauwe plek hebt, maar die duwt er elke dag tegen, een paar keer, opnieuw en opnieuw. Waardoor die blauwe plek, die je anders niet echt voelt, nu een zeurende pijn wordt die maar niet weggaat. Het is een andere vorm van trauma, maar evenzeer trauma. Het doet evenzeer pijn.
De vraag is niet zozeer of jij zwak bent omdat jij eronder bent beginnen lijden en een andere collega dat makkelijk over zich heen kan laten gaan. De vraag is: “Wie in jou heeft zo lang volgehouden om in die professionele relatie te blijven investeren? Wie in jou bleef proberen om goed te doen, het recht te trekken, zichzelf uit te leggen? Wie in jou vond dat je dit moest blijven proberen?” Ze schiet vol en voelt het onmiddellijk — dat is diezelfde die bleef proberen om goed te doen voor haar vader, voor wie het nooit goed genoeg was, antwoordt ze…
Werkgerelateerd trauma ontstaat wanneer iemand op de werkplek gebeurtenissen meemaakt die overweldigend, beangstigend of schadelijk zijn. Dit kan gaan om eenmalige incidenten zoals een ongeval of geweld, maar ook om langdurige blootstelling aan toxische werkomstandigheden zoals pesten, intimidatie, gebrek aan aandacht voor veiligheid, toxisch leiderschap of extreme werkdruk. Werkgerelateerd trauma kan zich voordoen in elke sector en op elk niveau. Van zorgmedewerkers die geconfronteerd worden met crisissituaties tot kantoormedewerkers die in een vijandige werkomgeving functioneren — niemand is immuun. Werkgerelateerd trauma als oorzaak van burn-out wordt vaak onderbelicht, onderschat of afgedaan als het probleem van degene die is uitgevallen. Maar soms is de situatie werkelijk toxisch en ongezond en moet er worden ingegrepen. Als dit niet gebeurt, kan dit zeer traumatiserend zijn voor de betrokkenen. Dit geldt vooral wanneer zij — na een lange periode van volhouden, zich aanpassen, de schuld bij zichzelf zoeken en zich schamen — uiteindelijk hulp zoeken op het werk. Als ze dan worden afgewimpeld met opmerkingen als “ja, we kennen hem hè, probeer het niet zo aan te trekken” of “als het je echt niet lukt, kunnen we je altijd ontslaan” in plaats van de echte problemen aan te pakken, is dat extra pijnlijk.
Werkgerelateerd trauma kan leiden tot de volgende klachten en symptomen:
Hoewel werkgerelateerd trauma een pijnlijke ervaring is, kan het ook een katalysator zijn voor betekenisvolle groei. Velen ontdekken na verwerking van hun trauma een dieper begrip van zichzelf, sterkere grenzen en een hernieuwd gevoel van doel in hun professionele leven.
Dit betekent niet dat het trauma “het waard was”, maar wel dat herstel kan leiden tot een nieuw perspectief en toegenomen veerkracht. Je hoeft jezelf niet sterker te maken door jezelf bij elkaar te rapen en er overheen te zetten. Dat heb je waarschijnlijk al een hele tijd geprobeerd, met uitvallen als resultaat. Wat je wél moet doen, is erkennen dat de omstandigheden waarin je werkt je ziek maken. Je moet inzien dat je vertrouwde strategieën — blijven doorgaan en mensen pleasen — je op lange termijn niet helpen of hun grenzen hebben bereikt. Het gaat erom dat je afstand neemt om weer bij jezelf te komen. Zo kun je voelen wie jíj wilt zijn, in plaats van te blijven proberen aan andermans grillen te voldoen.
Heel vaak lopen mensen hierin vast omdat ze ‘rationeel wel weten wat ze moeten doen, maar ze het niet voelen en dus in de praktijk ook niet doen’.
Daar kan ik jou bij helpen, bij het doorvoelen van wat je te doen staat, zodat je ook werkelijk kunt groeien uit deze moeilijke situatie, ook al voelt dat vandaag heel beangstigend.
Dus maak het bespreekbaar, samen doorbreken we het taboe en creëren we ruimte voor herstel. Of je nu zelf een traumatische werkervaring hebt gehad, iemand kent die hiermee worstelt, of als leidinggevende een veiligere werkomgeving wilt creëren — bewustwording is de eerste stap.
Herstel is mogelijk en je staat er niet alleen voor. Met de juiste ondersteuning kun je niet alleen terugkeren naar je oude zelf, maar mogelijk zelfs een sterkere, bewustere versie worden.
Ontdek de podcast Energiek! De podcast voor de professional die meerdere ballen in de lucht houdt en daarbij zijn energieniveau op peil wil houden. Deze podcast zit boordevol praktische handvatten zodat je je nooit meer uitgeblust hoeft te voelen. Net als jij, ben ik een bezige bij en in de eerste aflevering word ik geïnterviewd door Iris van Irismedia en ontdek je mijn persoonlijke weg als ondernemer, coach, mama en partner naar meer energie in mijn werk en in mijn leven. Veel luisterplezier!
Je plek als leider innemen. Wat betekent dat precies? En wat gebeurt er met het team als je deze positie niet volledig inneemt? Omdat je bang bent om niet meer bij het team te horen of omdat je macht maar een vies woord vindt.
Deze blog biedt een aantal sleutels vanuit het systemisch werk om je plek als leider in te nemen, zodat de energie bij jou en je team kan blijven stromen. De inhoud is gebaseerd op de podcastaflevering “Je plek als leider innemen”, waarin ik Leanne Steeghs interview. Zij is executive leadership & team coach. Samen werpen we een systematische blik op vier onderwerpen die meekomen met de leiderschapsplek: hiërarchie, macht, successen vieren en overdracht. Je kan ook Leanne haar korte video’s rond deze thema’s bekijken op haar website.
Systemisch werken is gebaseerd op het werk van Bert Hellinger. Het is een methodiek die inzicht geeft in de invloed die de systemen waar jij deel van uit maakt (je gezin van herkomst, je ruimere familie, je school, je organisatie, etc…) heeft. Bij systemisch werk kijken we naar het geheel, naar de plek die jij inneemt in het systeem en hoe dit jouw denken, voelen en handelen beïnvloedt. In die zin, is de leiderschapspositie een unieke plek in het geheel die niet zonder uitdagingen komt.
Als leider is het belangrijk bewust te worden van jouw sterk ontwikkelde voorkant en jouw te ontwikkelen achterkant: Vanuit jouw gezin van herkomst heb je van jongs af aan geleerd om verantwoordelijkheid op te nemen over je broers en zussen, misschien zelfs over je ouders, of je probeerde steeds te zoeken naar harmonie binnen het gezin omdat er veel conflict was, etc… Dit is jouw sterk ontwikkelde voorkant. Bijgevolg kan ruimte geven aan anderen, loslaten, voor jezelf opkomen, het conflict aangaan, etc… wat meer op de achtergrond zijn geraakt en zijn deze kwaliteiten te ontwikkelen in het kader van jouw leiderschap. Vanuit dit bewustzijn kan je meer en meer keuzevrijheid creëren in het inzetten van jouw voor- of achterkant naargelang de context.
De plek van de leider de eerste plek. Vanuit jouw gezin van herkomst kan dit net wel of net niet jouw favoriete plek zijn. Je bent de eerstgeborene, dan is deze plek jou vertrouwd of je bent de vierde in rij, waardoor het al moeilijker is om die eerste plek in te nemen. De leider heeft een andere positie dan zijn medewerkers: Een hogere plek met meer verantwoordelijkheden. De leider staat alleen en in die zin kan het een eenzame positie zijn. Vanuit deze plek kan de leider er niet bijhoren zoals de andere team leden. De leider moet zijn lidmaatschap gaan organiseren bij zijn peers, niet bij zijn teamleden. Veel leiders worstelen met het innemen van deze unieke positie en gaan bewegen richting tussen de medewerkers staan ipv erboven te staan. Hierdoor komt de leiderschapsplek leeg te staan en gaan anderen deze invullen. Dit creëert verwarring en conflict.
Een leiderschapspositie innemen, betekent dat je macht hebt. Veel leiders vinden macht een vies woord en willen dit liever niet inzetten. Dit klinkt als ‘hier doen we dat niet, hier zijn we allemaal gelijk’. Dit betekent opnieuw dat de plek van de leider niet wordt ingenomen. Van de leider wordt verwacht dat hij onsympathieke beslissingen kan nemen in het kader van het groter belang: een medewerker ontslaan, te stoppen met een product wat niet rendabel is, afdelingen te sluiten, etc… Doe je dit niet omdat je altijd ‘onschuldig’ wilt blijven, verstevig je je leiderschap niet. Door je macht niet in te zetten, wanneer het nodig is, blijf je als het ware ‘jong’ en verlies je geloofwaardigheid als leider. In organisaties zie je wel eens dat macht uitbesteed wordt aan een externe consultant, bv een crisis manager.
Successen vieren betekent vol in het licht durven staan. Velen onder ons werden opgevoed met het motto ‘doe maar gewoon, dat is al gek genoeg’. In die zin roept vol in het licht staan, een disloyaliteit op naar het gezin van herkomst.
Wanneer je als leider onvoldoende stil staat en niet de tijd neemt om te oogsten, om successen te vieren, kan het team nooit schitteren in de organisatie. De leider ondermijnt hiermee zijn eigen team, door telkens nieuwe doelstellingen te formuleren en te hollen naar het volgende. Het is nooit genoeg, het kan altijd beter en meer.
Er wordt heel wat geprojecteerd op de leider, zowel positief als negatief, wat niet bij de leider hoort, maar tot het verleden van de medewerker. Zo kan de medewerker in jou de strenge vader zien, die nooit waardering gaf of voor wie het nooit goed genoeg was of juist het omgekeerde de zorgzame moeder die de medewerker nooit gekend heeft, waardoor de medewerker overdreven positief is over jou als leider. Op spannende momenten, zoals bij een evaluatie, een veranderingsproces, etc… komt overdracht sterker naar boven.
Wil je meer lezen over overdracht en wat het precies is, lees de blog ‘help, mijn medewerker heeft een emotionele uitbarsting of beluister de podcastaflevering ‘emotionele uitbarsting’
Er komt heel wat bij kijken bij het innemen van je plek als leider: je hebt je eigen eenzaamheid te hanteren, macht dienend in te zetten, successen te vieren en te dealen met overdracht van je medewerkers. Allemaal thema’s die inherent zijn aan de plek van de leider.
Je kan soms het gevoel hebben dat je een soort super human moet zijn, terwijl je ook maar gewoon een mens bent. Je hoeft geen super human te zijn om een goede leider te zijn. Het belangrijkste is, voor jezelf bewust te worden wat jouw patronen zijn, wat je makkelijk inzet en wat je nog te ontwikkelen hebt.
Worstel jij hier mee? Loopt je energie wel eens leeg hierdoor? Wil je meer inzicht in jezelf over deze thema’s en hoe ze jou uitdagen in je rol als leider? Ben je op zoek naar praktische handvatten om hiermee om te gaan? Neem contact op! Ik begeleid jou graag om de energieke leider te zijn en blijven, die je wilt zijn.
De relatie met de partner thuis is vaak het gespreksonderwerp in mijn FIKA (tuinkantoor). Veel van mijn cliënten zijn veertigers of vijftigers die al enkele decennia getrouwd zijn en waarbij de verliefdheid is gegroeid tot een diepere liefdevolle verbinding met de partner of waarbij deze verbinding doorheen de drukte, het werk, de kinderen, etc… is kwijtgeraakt.
In deze 3-delige blogreeks deel ik mijn beste relatie adviezen aan de hand van concrete cases uit de praktijk. Ik heb het over:
In deze blogs ga ik niet in op toxische relaties waarbij sprake is van emotioneel misbruik, een narcistische partner, een partner met een psychische kwetsbaarheid of fysiek geweld. Voor deze situaties is professionele en gespecialiseerde hulp nodig. In deze blogs gaat het juist over de alledaagse ergernissen tussen partners (luister naar de podcast jouw ergernis, jouw grootste leermeester) in relaties waarbij de liefde voor de ander onderliggend nog aanwezig is, maar aan de oppervlakte verdwenen lijkt te zijn door de vele ruzies, miscommunicaties en verwijten. Het gaat over koppels die na jarenlang samenleven de weg naar elkaar kwijt zijn geraakt en die graag terug willen vinden in plaats van uit elkaar te gaan.
In de vorige twee blogs kon je lezen wat de kenmerken zijn van een (on)gezonde relatiedynamiek en wat je kan doen om energie in je relatie te blazen, ook al wilt je partner niet meewerken. In deze blog zoom ik in op wat er gebeurt wanneer je relatie in een sleur is geraakt over de jaren heen omwille van de drukte met de kinderen, het werk, de hobby’s, kortom, het leven zoals het is en daar plots die ene collega, vriend of vriendin is die de juiste dingen doet en zegt. Je wordt halsoverkop verliefd, het voelt voor het eerst sinds lange tijd alsof je terug echt aan het leven bent en je voelt je onweerstaanbaar aangetrokken tot die persoon. Je krijgt energie van tijd door te brengen met die collega in tegenstelling tot met je huidige partner. Dat heerlijke gevoel van vlinders in je buik en van de aandacht die je krijgt, maakt je zoals ze in de volksmond zeggen, blind.
Ik zou het anders willen uitdrukken:
VERLIEFDHEID BINDT
LIEFDE VERBINDT
HET VERSCHIL TUSSEN DE TWEE NIET KENNEN, VERBLINDT
Verliefdheid maakt iets in je wakker
Elk gevoel, elke emotie draagt een boodschap in zich. Ook verliefdheid. Wanneer cliënten vertellen over de verliefdheid die ze voelen, dan komt er steeds een verhaal over een onverklaarbare aantrekkingskracht, ze worden ernaar toe gezogen, een soort van verslaving, ze krijgen er niet genoeg van, maar kunnen vaak niet concreet benoemen waartoe ze zich precies voelen aangetrokken.
De persoon op wie je verliefd bent, behelst een kwaliteit waar je naar verlangt of die je in je eigen leven verstoten hebt, op de achtergrond hebt geplaatst. Een gevoel wat je alle lange tijd onderdrukt omdat je geleerd hebt dat het er niet mag zijn of omdat je er een oordeel over hebt. Hierdoor kom je terecht in een BINDINGSPATROON met die persoon: je hebt de ander als het ware nodig om jou te geven, wat je jezelf niet kan geven. Als een drugsverslaafde ga je op zoek naar je shotje wat alleen die ander jou lijkt te kunnen geven. Je verwijt je partner dat hij of zij dit niet voor jou doet en nu is er die ander die het jou moeiteloos geeft, zonder dat je ernaar moet vragen.
Thomas, een cliënt van mij omschreef het als volgt:
‘Wanneer zij praat, geraak ik helemaal verlamd, ik kan het niet uitleggen, haar stem doet iets met mij’
Ik vroeg hem even te voelen wat het precies is wat hem zo ‘begeestert’ wanneer zij spreekt.
‘Zij is attent en dat ben ik niet gewend’ floepte hij er ineens uit…
Ik hoefde verder niks te zeggen, het inzicht is er onmiddellijk…
‘Ah ja natuurlijk en dat is waarom ik hier net zit, omdat ik dat zelf nog te leren heb… goed zorgen voor mezelf…
Een andere cliënte, Anna startte onze sessie met volgende uitspraak:
Hij heeft zo’n grote aantrekkingskracht op mij, ik voel mij als een ‘verloren bakvis’, wanneer hij in mijn buurt is. Ik kan hem niks weigeren.
En wat wil je hiermee, met dit gevoel, vroeg ik haar?
Terug in mijn kracht staan ipv vast te zitten in zijn magic spell, het haalt mij helemaal uit mijn kracht en tegelijkertijd geniet ik ervan om bij hem te zijn en dan vraag ik me af of ik verliefd ben op hem.
En wat is het precies waar je zo van geniet? Hij is zo zelfzeker, vrij van schaamte, hij weet wat hij wilt… Ze voelde de emotie loskomen, haar kwetsbaarheid liet zich zien… ik doe het weer hè, zei ze… ik blijf proberen om hem te bereiken, te raken, zodat hij mij ook ziet en ik bevestiging kan krijgen dat ik goed genoeg ben… Ik zou gewoon willen dat ik zo zelfzeker was… dan zou hij niet zo’n grote invloed hebben op mij.
Thomas en Anna geraakten beiden in de ban van een collega en worstelden met gevoelens van verliefdheid. Ze vroegen zich af of het verliefdheid was of iets anders? Wanneer we stilstonden bij de kwaliteit die hen aantrok, werd onmiddellijk duidelijk wat het dieperliggende verlangen was, wat ze op dat moment nog niet konden geven aan zichzelf. Slagen we er in om die kwaliteit toe te voegen in ons leven, verliest de aantrekkingskracht zijn onweerstaanbaarheid. Je bent er niet langer aan over geleverd. Je blijft in verbinding met jezelf en met wat je belangrijk vindt in je leven.
Hoe de verliefdheid, de liefde met je partner kan versterken
Deze vorm van verliefdheid, heeft niks te maken met echte liefde die verbindt. Een diepgaande emotionele VERBINDING klinkt als: we respecteren elkaar, we zorgen samen voor elkaar, we communiceren open, etc… in tegenstelling tot een emotionele BINDING die klinkt als ‘ik kan niet leven zonder hem/haar, ik ben bang om hem/haar te verliezen, wat we hebben is iets heel speciaals, ik kan het niet uitleggen…
Wanneer je het verschil niet kent tussen die hevige verliefdheid en echte liefde die zorgt voor een gelijkwaardige en positieve emotionele verbinding, kan het zijn dat je vanuit deze VERBLINDING – je bent dan ook flabbergasted door die ene andere persoon – gekke dingen gaat doen: je partner bedriegen, je relatie beëindigen om in dit nieuwe avontuur te springen, etc…
Vooraleer je dat doet en wanneer je voelt dat de liefde voor je partner onderliggend nog steeds brandt, dat jullie elkaar onderweg gewoon wat zijn kwijtgeraakt, voeg die ene kwaliteit die jou zo aantrekt toe aan je eigen leven en in je relatie en ontdek wat van daaruit mogelijk wordt.
En ook al denk je nu bij jezelf, het heeft geen zin, mijn relatie is uitgeblust, ik ben verliefd op die andere persoon en maak je de beslissing om je huidige relatie stop te zetten en vol voor de nieuwe liefde te gaan. Dan nog, kan het toevoegen van die kwaliteit in je leven zonder hiervoor afhankelijk te zijn van de ander, jouw relatie versterken. Het kan ervoor zorgen dat je meer in verbinding kan gaan en voorkomen dat je in het bindingspatroon met en in afhankelijkheid van de ander om je goed te voelen, komt vast te zitten.
Heb je het gevoel dat je relatie energie van je vraagt in plaats van energie te geven? Vind je dat de balans tussen geven en nemen zoek is? Wil je hier verandering in brengen?
Voel je jezelf verloren en merk je dat je energie steeds verder afneemt? Wil je weer meer contact met jezelf maar weet je niet waar te beginnen? Neem dan contact met mij op! Als coach kan ik je begeleiden naar meer energie in je leven. Let wel: ik ben geen relatietherapeut en werk met jou aan jouw persoonlijke doelen en wat jij kunt ondernemen om de energie in je relatie weer te laten stromen.
De relatie met de partner thuis is vaak het gespreksonderwerp in mijn FIKA (tuinkantoor). Veel van mijn cliënten zijn veertigers of vijftigers die al enkele decennia getrouwd zijn en waarbij de verliefdheid is gegroeid tot een diepere liefdevolle verbinding met de partner of waarbij deze verbinding doorheen de drukte, het werk, de kinderen, etc… is kwijtgeraakt.
In deze 3-delige blogreeks deel ik mijn beste relatie adviezen aan de hand van concrete cases uit de praktijk. Ik heb het over:
In deze blogs ga ik niet in op toxische relaties waarbij sprake is van emotioneel misbruik, een narcistische partner, een partner met een psychische kwetsbaarheid of fysiek geweld. Voor deze situaties is professionele en gespecialiseerde hulp nodig. In deze blogs gaat het juist over de alledaagse ergernissen tussen partners (luister naar de podcast jouw ergernis, jouw grootste leermeester) in relaties waarbij de liefde voor de ander onderliggend nog aanwezig is, maar aan de oppervlakte verdwenen lijkt te zijn door de vele ruzies, miscommunicaties en verwijten. Het gaat over koppels die na jarenlang samenleven de weg naar elkaar kwijt zijn geraakt en die graag terug willen vinden in plaats van uit elkaar te gaan.
In de eerste blog, ontdek je zes kenmerken van een (on)gezonde relatie dynamiek en wat de energie doet stromen of doet wegvloeien binnen een relatie. In deze blog deel ik zeven manieren om energie in je relatie te blazen en de ongezonde dynamieken te doorbreken, zelfs wanneer met je partner niet te praten valt of wanneer die niet mee wilt werken :
Ik heb het al 100 keer geprobeerd, maar het resultaat is altijd hetzelfde, het eindigt in ruzie. Met mijn partner valt niet te praten en relatietherapie is niet bespreekbaar.
Deze overtuiging is over de jaren meer en meer gegroeid, waardoor de echte verbindende communicatie is stil gevallen. Alleen het hoogst noodzakelijke wordt nog gedeeld en bepaalde onderwerpen worden vermeden. De ‘quiet quitting’ in de relatie is begonnen, het scheidingsproces is ingezet.
Deze zeven adviezen, zijn geen wondermiddelen of toverstaf formules. Ze vragen hard werken en een tijdje volharden. De adviezen één keer toepassen en zeggen: zie je wel, dat het niet werkt, helpt niet. Beschouw de adviezen als een manier van leven die jouw relatie en vooral jouzelf binnen eender welke relatie sterker kunnen maken. Onderliggend vertrekken ze allemaal vanuit hetzelfde principe: deel de energie die je zelf wilt ontvangen en deze energie komt vanzelf jouw richting uit. Ze vragen in eerste instantie een onderzoeken van jouw eigen patronen die de ongezonde relatiedynamiek mee in stand houden.
Bijvoorbeeld: als jij telkens het conflict uit de weg gaat, dan voelt je partner geen sense of urgency om iets te veranderen, hij weet wellicht zelfs niet dat dit voor jou zo’n groot probleem vormt. Durf je echte confrontatie toe te staan, om wat jij nodig hebt ook werkelijk te kunnen ontvangen?
Of nog, wanneer ik de vraag stel: heb je het je partner al eens gezegd? Hoe vaak het antwoord op deze vraag is: mijn partner moet dat maar weten, dat zie je toch of dat voel je toch? NIET DUS! Don’t assume… praat met elkaar.
1. Begin met te werken aan de meest belangrijke relatie in je leven, die met jezelf.
Vaak zoeken we bij onze partner wat we onszelf niet kunnen geven: erkenning, liefde, aandacht, etc… we verwachten van onze partner dat hij of zij deze noden invult. Wanneer dit niet gebeurt, voelen we ons verdrietig en teleurgesteld en verwijten we onze partner niet aan onze noden tegemoet te komen. Buig dit eens om: Wanneer je relatie niet lekker loopt, focus je eens een tijdje wat minder op je partner en alle zaken die hij of zij niet goed doet. Focus je eens op jezelf en wie jij wilt zijn. Geef jij jezelf voldoende erkenning, liefde, aandacht? Word je bewust van jouw gedragspatronen en hoe ze een impact hebben op jullie relatiedynamiek. Of zoals Hal & Sidra Stone, de grondleggers van Voice dialogue het uitdrukken: scheid eerst eens van je eigen patronen, en beslis dan of je nog van je partner wil scheiden. Misschien halen jij en je partner niet het best in elkaar naar boven op dit moment, maar kan het helpen als jij dat wel even doet voor jezelf. De positieve energie die jij uitstraalt, gaat hem of haar ongetwijfeld besmetten.
2. Focus op wat wel goed gaat en uit je dankbaarheid hiervoor.
Door voornamelijk in verwijtende communicatie te zitten met je partner, kan je niks goed meer zien. Doorbreek dit patroon en kijk eens naar de kwaliteit die er schuilgaat achter de ergernis. Benoem deze en vertrek van daaruit ipv vanuit het verwijt. bv mijn man is ontzettend sterk in alles analyseren en problemen te voorkomen, ik ben veel meer van de impulsieve beslissingen. Ipv hem te verwijten dat hij nooit eens gewoon een beslissing kan nemen, probeer ik zijn analyse te begrijpen vanuit zijn intentie om problemen te voorkomen en nemen we samen veel betere beslissingen. Als ik het negatief blijf zien, ervaar ik het als een manier van hem om mij tegen te werken wat nooit zijn intentie is. Integendeel, hij wilt het beste voor mij.
3. Communiceer waar jij behoefte aan hebt en ga in verbindende communicatie met je partner ipv verwijtende communicatie.
Uit waar jij behoefte aan hebt ipv wat je je partner verwijt. bv wanneer je graag meer communicatie wenst in je relatie, vertrek vanuit je behoefte: Ik geef om jou en heb behoefte om te weten hoe het met je gaat, dat zou mij gerust stellen ipv ‘jij praat ook nooit met mij of jij sluit mij altijd buiten’. Dit soort communicatie doet de energiestroom tussen jullie onmiddellijk blokkeren. Je partner voelt zich aangevallen en krijgt het gevoel niet goed genoeg te zijn.
4. Accepteer je partner zoals hij of zij is
Ipv hem of haar proberen te veranderen naar jouw ideale beeld van een partner. Mijn man zegt regelmatig: aan iedereen is iets en ik zou ook wel van alles willen veranderen aan jou, maar ik zie je graag zoals je bent en ik wil je niet veranderen, voor mij hoef je niet te veranderen. Het is voor mij telkens een grote wake-up call. Want inderdaad, als ik heel de tijd probeer om van mijn man iemand anders te maken, dat moet geen goed gevoel geven voor hem, alsof hij niet goed genoeg is. En dat is net hetgeen we in essentie allemaal willen voelen in onze relatie met onze partner: dat we goed genoeg zijn, dat we het waard zijn om graag gezien te worden zoals we zijn.
In elke moeilijke situatie heb je 3 keuzes, de 3 V’s:
Kan je het niet accepteren, wil je partner niet veranderen en is het te belangrijk voor jou. Maw, druist het gedrag van je partner bijvoorbeeld in tegen je normen en waarden, dan kan het zijn dat de enige optie voor jou is om uit de relatie te stappen, te vertrekken. Wil je niet uit de relatie stappen, kan je het niet veranderen, accepteer het dan ipv er energie blijven in te steken. What you resist, persists.
5. Leer je partner’s liefdestaal begrijpen en spreken.
Hoe iemand liefde uit, kan heel verschillend zijn. Mijn man uit zijn liefde in kleine praktische attenties: op tijd alles opladen in huis, mijn elektrische fiets, mijn oortjes om te lopen, zorgen dat onze lievelingsdrankjes zijn aangevuld in de frigo,… Zelf ben ik niet zo’n praktische en uit ik mijn liefde veel meer in knuffels geven, checken hoe het met hem gaat, hem opvrolijken wanneer hij het moeilijk heeft, etc… In het verleden gaf dit wel eens aanleiding tot hoog oplopende ruzies, waarbij ik het praktische wat hij deed onvoldoende apprecieerde en ik mij tekort gedaan voelde in aandacht en liefde van zijn kant. Ipv te verwachten van hem dat hij zou veranderen, ben ik meer zijn taal gaan spreken en ben ik hem gaan helpen in het praktische, waardoor hij zich gezien voelde en hij makkelijker spontaan mijn manier van liefde uiten, kon geven.
6. Doe eens iets anders of geef de ander wat jij zelf nodig hebt.
Ik was grote fan van het canvas programma ‘Therapie’, waarbij je een inkijk krijgt in de therapiekamer. Willy Cole, relatietherapeut gaf er de opdracht aan koppels om te stoppen met zeuren over elkaar gewoon wat meer te knuffelen: vertrek je s’morgens, knuffel je vrouw vooraleer je deur uitgaat, kom je s’avonds thuis, verwelkom elkaar met een knuffel. De gevoelens die leken weggeëbd te zijn, zouden vanzelf wel terug komen door te knuffelen. Het is een techniek, schitterend in zijn eenvoud en ook nog eens effectief. Of anders geformuleerd: om je anders te voelen, moet je soms eens iets anders doen, voelen hoe dat voelt en onderzoeken welke gedachten hierbij opkomen.
Onze gedachten over iemand, bepalen ons gevoel en vervolgens ons gedrag. Door onze gedachten over iemand te veranderen, krijgen we een ander gevoel en kunnen we een ander gedrag stellen en soms moeten we gewoon iets anders doen om iets anders te kunnen denken en voelen. Dit paste therapeut Willy Cole toe: doe eens iets anders en ontdek wat dit met je gedachten en je gevoelens tav je partner doet. Misschien flakkeren de oude liefdevolle gevoelens voor elkaar terug op.
7. Stel eens wat vaker de vraag: ‘hoe is het tussen ons’?
Hoe vaak heb je het met je partner over je relatie? Niet over de inhoud van de zaken die jullie samen beredderen: het huishouden, de kinderen, het werk, familie… Maar echt over hoe het tussen jullie gaat? 20 jaar geleden hebben jullie geloftes uitgesproken naar elkaar, maar jullie zijn niet meer diezelfde mensen van 20 jaar geleden. Levert de relatie jullie nog op, wat je zelf nodig hebt om gelukkig te zijn? Hoe eerlijk ben je hierover naar elkaar toe? Initieer dit gesprek eens met je partner: hoe is het tussen ons? Door deze vraag te stellen, blijf je weg uit het verwijt, maar heb je het met elkaar over het proces tussen jullie.
En ook al denk je nu bij jezelf, het heeft geen zin, mijn relatie is uitgeblust, ga toch aan de slag met deze zeven adviezen. Ook al beslis je uit elkaar te gaan, dan nog kunnen deze zeven adviezen je helpen om jezelf en je partner beter te begrijpen en op een constructieve manier met elkaar in communicatie te gaan.
Voel je jezelf verloren in je relatie en merk je dat je energie steeds verder afneemt? Wil je weer meer contact met jezelf maar weet je niet waar te beginnen? Neem dan contact met mij op! Als coach kan ik je begeleiden naar meer energie in je leven. Let wel: ik ben geen relatietherapeut en werk met jou aan jouw persoonlijke doelen en wat jij kunt ondernemen om de energie in je relatie weer te laten stromen.
Hoe voorkom je als leider met een gigantische verantwoordelijkheid dat je zelf uitgeblust geraakt in het meekrijgen van je organisatie, je team of in het geval van Jacinda Ardern, de prime minister of New Zealand, je land? Dat is de hamvraag waar veel leiders mee worstelen vandaag.
👉 een uitdagende job, waar je voldoening uit haalt
👉 een kwaliteitsvol gezinsleven ervaren
👉 én nog tijd en energie overhouden voor datgene wat jou energie geeft en inspireert.
In de resignation speech van Jacinta, zitten alvast 10 waardevolle inzichten die jou als leider op weg kunnen helpen om meer helderheid te krijgen over de vraag:
Do I have enough in the tank to do the job?
1. Een leiderschapsrol opnemen, is a BIG DECISION, weet waar je JA tegen zegt.
Denk hier bewust over na. Wie in jou zegt ja tegen de rol? Het deel in jou dat geniet van de erkenning? Noem het jouw ego deel. Omdat het mooi staat op jouw CV of omdat je niet wil opgeven of voorkomen dat je anderen teleurstelt? Of omdat je energie krijgt van deze job en de bijbehorende verantwoordelijkheid?
2. Leiderschap is een grote verantwoordelijkheid, neem ze ten volle.
Verantwoordelijkheid nemen, vraagt om moedige beslissingen en keuzes. Ze vertrekt niet omdat het te moeilijk zou zijn, wel omdat ze zich ten volle bewust is van de verantwoordelijkheid die de rol met zich meebrengt en wie die rol haar vraagt om te zijn. Een rol waarvoor ze vandaag niet genoeg energie voor heeft. Ze houdt hierbij het groter belang voor ogen, niet haar ego, waardoor ze voelt dat de bestemming bereikt is in die rol. Ze houdt niet langer vast aan iets wat haar land en haarzelf niet dient, gewoon omdat het zo hoort, of omdat ze niemand wil teleur stellen. Weten wanneer je moet stoppen, is ook je verantwoordelijkheid nemen.
3. Energy management is key, niet time management to reach your full potential.
Zorg ervoor dat je beschikt over de nodige hoeveelheid energie om de uitdagingen aan te kunnen. Voorzie dat extra potje veerkracht voor onverwachtse zaken door goed je energie in de gaten te houden en niet je tijd. Time management leidt tot fragmentatie en versnippering van aandacht. Energy management zorgt ervoor dat je de dingen doet die tijdig je batterijen vullen. Een indicatie dat je meer naar je energy management moet kijken dagdagelijks, is wanneer je meer en meer begint te leven en werken van verlof tot verlof om bij te tanken. Jacinda geeft in haar speech aan: ik had gehoopt genoeg te kunnen bijtanken tijdens het verlof, maar dat is mij niet gelukt. Op een bepaald moment is bijtanken tijdens het verlof niet langer voldoende om duurzaam over de nodige hoeveelheid energie te beschikken.
Doorheen het tonen van haar kwetsbaarheid, blijft ze een sterke leider. Ze vraagt geen medelijden voor haar kwetsbaarheid, ze neemt er ten volle de verantwoordelijkheid over. Kwetsbaar leiderschap is niet in de slachtoffer rol gaan zitten, niet verwachten dat anderen jou komen ‘redden’ of dat anderen zouden zeggen: ocharme, het is toch ook wel moeilijk voor haar. Ze stopt niet omdat het moeilijk zou zijn, wel omdat ze haar verantwoordelijkheid neemt. Dat is niet ZWAK, dat is net heel STERK.
Je moet geen super human zijn om een goede leider te zijn, maar een aware human: weten wat er in jouw rugzak zit, hoe jij deze patronen meeneemt naar je werk en hoe ze jouw omgeving beïnvloeden. Hiermee toont ze compassie en mildheid naar zichzelf en eist niet van zichzelf dat ze een super human is of wordt.
Trots zijn op wat je gerealiseerd hebt, ongeacht wat anderen van jouw beslissing vinden. Stilstaan bij de afgelegde weg, wat je gedaan hebt en wat je doet om je organisatie achter te laten ‘in a better shape than you found it’.
8. Ze heeft geen plan, no next steps: wel een duidelijke purpose
in haar leven: te blijven bijdragen en ten dienste staan van haar land. Vanuit die purpose heeft zij vertrouwen in het proces en dat er wel een nieuwe zinvolle invulling komt. Wat is jouw purpose? Welke bijdrage wil je leveren? En vanuit welke rol kan jij het beste invulling geven aan die purpose?
En wat ben je bereid hiervoor te doen, toe te staan of los te laten? Jacinda is zich bewust van de impact van haar rol en verantwoordelijkheden op haar gezin. Haar gezin heeft het meest opgeofferd, zegt ze. Hier is voor haar de conclusie dat ze dit niet langer wilt en dat ze ook de mama wil zijn die aan de schoolpoort kan staan en dat ze een echtgenote wil zijn.
Veel leiders worstelen met het geven van duidelijkheid uit angst dat mensen zullen afhaken, teleurgesteld zijn, dat ze zullen vertrekken. Maar zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Het is niet omdat je een duidelijk kader en beleid uitzet dat je niet ‘kind’ kan zijn in de uitvoering ervan. Maar ‘kind’ wil niet zeggen: iedereen zijn goesting geven, want dan kom je zelf in de problemen terecht en stroomt de energie weg. Bewaak als leider hierin ook jouw grenzen!
En hoe is het met jouw energiepeil? Voel jij nog genoeg energie om je job te doen op de manier zoals jij het graag zou willen? Houd je nog energie over voor jezelf en thuis? Nood aan begeleiding hierin? Neem contact op. Ik begeleid jou graag naar meer energie in je werk én in je leven!
Het nieuwe jaar is begonnen. Veel voornemens en grootse plannen zijn gemaakt. Als je maar voldoende wilskracht hebt, zal het je lukken om deze vol te houden, zeggen we tegen onszelf. Vol goede moed beginnen we eraan en op Blue Monday komt de confrontatie: goede voornemens zijn mislukt.
We hebben onze goede voornemens proberen vol te houden op WILSKRACHT, door tegen onszelf te zeggen dat we MOETEN volhouden. Maar onder druk van de dagelijkse realiteit zijn we vervallen in oud gekend gedrag. We geven onszelf naar ons voeten omdat we zo zwak waren dat we het niet hebben volgehouden, dat we een loser zijn. Die negatieve self-talk van onze interne criticus gaat ons zeker niet in beweging krijgen, die gaat ons eerder verlammen en het gevoel geven ‘ach het maakt toch niks uit, het is hopeloos, het lukt met toch niet’… weg goede voornemens en volgend jaar zeggen we: ik doe niet mee aan goede voornemens… Je voelt je onmachtig ipv wilskrachtig.
In deze blog deel ik de 3 secret ingredients, nodig om je doelen te realiseren vanuit energie.
Wil je ontdekken wat mijn voornemens zijn en hoe ik die secret ingredients toepas op mijn voornemens, beluister de podcastaflevering ‘de mythe van wilskracht’
Veel van wat we doen, gebeurt automatisch en onbewust. Of het nu reflexmatig grijpen naar je smartphone of naar een koekje of een sigaret is, het principe dat erachter zit, is hetzelfde. We staan er niet bij stil, het gebeurt gewoon. De trigger wordt afgevuurd: de prikkel ‘zin in een koekje’, of de gezellige sfeer die uitnodigt tot een sigaret of een drankje en het automatisch grijpen ernaar, schiet in gang. Alhoewel je WEET dat het niet goed voor je is, lijken je hersenen te zeggen, doe het toch maar en verlicht je spanning, zeker wanneer je onder druk of stress staat. Weg vrije keuze, weg wilskracht.
Ons brein is niet geprogrammeerd om op wilskracht nieuwe gedragingen aan te leren. De oude programmaties zijn te sterk en er is dus nood aan programmatie van nieuwe patronen. Echte keuzevrijheid in gedrag vraagt het herprogrammeren van ons brein. Dit vraagt tijd en oefenen, oefenen, oefenen. Gedragsverandering is moeilijk, het kost ons ook energie om deze gewoontepatronen te doorbreken.
Het is niet voldoende om gewoon nee tegen het oude te zeggen om verandering te krijgen, er moet ook een JA tegen een nieuwe realiteit aanwezig zijn. Een simpel voorbeeld is stoppen met roken: nee zeggen tegen de ongezonde sigaret (dat ze ongezond is weet je wel, maar dat is onvoldoende om te stoppen met roken) en Ja kunnen zeggen tegen het beeld van jezelf, gezond en fit, met frisse longen en witte tanden.
Vervolgens ga je positieve strategieën en dagelijkse rituelen inbouwen, zoals telkens wanneer de drang voelt opkomen om te roken, drink je een glas water, wandel je het blokje om, focus je op je ademhaling en op de gedachte dat ook deze drang voorbij gaat.
Positieve rituelen vertrekken vanuit een connectie met een belangrijke onderliggende waarde, waardoor ze energie geven ipv kosten om gedrag te veranderen.
Uit onderzoek blijkt dat succesvolle professionals, met ‘highly demanding’ jobs, burn-out voorkomen, net door het installeren van specifieke routines die ervoor zorgen dat ze zichzelf regelmatig kunnen ‘opladen’. Na verloop van tijd wordt het ‘ritueel’ vanuit die verbinding een automatisch gedrag en dit zonder dat het ons veel energie kost. Integendeel, we krijgen er energie van!
Zoek mensen op die het jou hebben voorgedaan, die jou aanmoedigen en die jou ondersteunen in het realiseren van je doelen. Je hoeft het ook niet allemaal alleen te doen.
En nu jij! Kick-start your 90 dagen journey
Wil jij een praktisch stappenplan om dit allemaal concreet in de praktijk tee brengen? Vollg de vier stappen naar meer focus en balans om jouw voornemens om te zetten naar een nieuwe realiteit en een nieuwe jij. Beluister de podcastaflevering van overwhelm naar focus, lees blog van overwhelm naar focus en vraag het bijbehorende e-book aan voor slechts 12 euro en ga onmiddellijk concreet aan de slag (link naar twiggy@energy-coach.be toevoegen) met de volgende vier stappen:
Wat wil je voor jezelf? Wat is jouw intentie? Schrijf die uit alsof die er al is. Maak er een film van met jou in de hoofdrol.
Maak connectie met je innerlijk kompas. Waarom is het belangrijk voor jou om deze intentie te realiseren? Wie zal je zijn? Wat is het beeld dat je van jezelf hebt en wat is het beeld dat anderen van jou hebben.
Vertaal dit in een CAN DO verhaal. Gedachten komen en gaan, dus ook jouw gedachten dat het je niet zal lukken. Zorg dat je tegenover jouw can’t do verhaal, jou can do verhaal geschreven hebt, wat je luidop tegen jezelf kan voorlezen, elke keer de twijfel toeslaat. Dit zal krachtiger werken op jouw motivatie dan wilskracht.
Installeer micro dagelijkse rituelen, die je gaandeweg uitbreidt. Begin klein, maar begin. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat mensen die strategieën en rituelen inzetten om hun gedrag te veranderen, hier het meest succesvol in zijn! je gaat niet elke dag motivatie hebben, maar een ritueel wordt onderdeel van je dagroutine, net als tanden poetsen. Herhaal gedurende 90 dagen, dit is voldoende om je brein te herprogrammeren.
Ik ben met veel plezier jouw spreekwoordelijke shot onder de kont, de sponsor op de eerste rij, jouw stok achter de deur, jouw aanmoediger, jouw milde stem, want je hoeft niet alles alleen te doen.
Ik schakel ook een coach in voor het realiseren van mijn doelen. Dit jaar wil ik echt de basis gelegd hebben voor mijn eerste boek en heb ik al hulp ingeschakeld voor de content creatie, het schrijf- en marketingproces. Alsook iemand die mij heel enthousiast, en toch kritisch inhoudelijk gaat challengen.
Check de blogs waarom een coach inschakelen en de vijf voordelen van het inschakelen van een coach.
Waar wacht jij nog op? Maak vandaag nog je afspraak!