Fysieke energie is de basis van een energievol leven.
Het is als het ware onze ‘benzine’. Fysieke energie heeft een belangrijke invloed op hoe we met onze emoties omgaan, hoe lang we geconcentreerd aan de slag kunnen, op onze creativiteit en op ons in verbinding houden met de doelstelling die we willen bereiken. Het is de energie die je nodig hebt om het professioneel vol te houden: gezondheid, sport, slaap…
Het opgeladen houden van mijn fysieke batterij begint, ja je weet het ondertussen, tijdens mijn miracle mornings ?
Ik begin mijn werkdag (binnen of buiten coronatijd) telkens met hetzelfde fysieke ritueel:
✅ ik drink eerst een glas water. Je lichaam heeft nood aan hydratatie na een nacht slapen. Een glas water drinken heeft een onmiddellijk ‘verkwikkend’ effect.
✅ Vervolgens 5 tot 10 minuten bewuste ademhaling via de ‘inner balance app’ van ‘HeartMath’. Hierbij zet ik bewust een intentie neer voor de dag: waar wil ik dat vandaag over gaat?
✅ Tot slot 15 – 20 minuten yoga afgewisseld met oefeningen voor mijn rug (een zittend bestaan vraagt om stevige buik- en rugspieren om fysieke klachten te vermijden)
Dit ochtend ritueel vervangt het ‘een voor je het weet, zit je een half uur op social media naar idiote filmpjes te kijken en geraak je al gestresseerd van al wat er in je mailbox zit’ ochtend ritueel, waar ik vroeger mijn dag mee startte ?
Daarnaast hebben we als gezin wat extra fysieke rituelen geïnstalleerd:
elke middag nemen we als gezin de tijd om een gezonde afgewisseld met wat minder gezonde lunches te eten (it’s all about balance ?).
rond 16u hebben we een gezinswandeling van 3- 4 km. Het dwingt om onze benen te strekken en de kids even van achter hun social media weg te halen. Uiteraard is het ook gewoon leuke quality time met ons vier. Het extraatje van een zeurende tiener die eigenlijk niet mee wilt, moet je erbij nemen ?
Het avondeten proberen we net als de lunch evenwichtig in te vullen.
Om 20u doen we nog een korte online ‘girls only’ work-out met Gudrun Hespel haar 20 days of coron-abs programma en één keer per week een langere full family ‘online work-out’ met Maarten Gybels, onze personal trainer.
Daarnaast gaan mijn man en ik 2-3 keer samen 5 km lopen en met dit schitterende weer van de afgelopen weken, doen we graag ook een fietstocht. Mijn e-bike is de beste aankoop ever. Sindsdien ga ik weer veel meer met de fiets naar de bakker en winkel, en JA, je moet nog steeds trappen ?
Deze hoeveelheid beweging heb ik in ‘normale’ tijden niet. Verder drinken we zoals steeds veel water en houden we de tussendoortjes gezond.
Wil je persoonlijke begeleiding om met meer energie in je werk en je leven te staan? Neem contact op en samen gaan we aan de slag.
Maar heel eerlijk, ik word er toch een beetje gek van. En omdat we met z’n allen thuis zijn, kan ik bovendien elk moment ‘overvallen’ worden tijdens een online meeting of training, met een vraag over wiskunde of spelling, een melding dat het gelukt is om Frans te oefenen, een smartschool app die niet werkt of een ‘online chat met de juf’ waarop mijn puber maar niet ingelogd geraakt, een wijziging van de plannen omdat er nog een online meeting tussen geschoven komt bij mij of mijn man en dan het besef dat er geen brood meer in huis en het ondertussen 13 uur is, en mijn kinderen voor de tweede keer gevraagd hebben wat we gaan eten. Ik heb het gevoel doorheen de dag dat ik ‘geleefd word’ ipv zelf aan het stuur te zitten.
Daarbij komt dat het soort werk voor mij niet het meest energiegevende werk is. Ik merk bij mezelf, en ook bij collega’s die nu al enige tijd thuis zitten zonder werk of voornamelijk aan het telewerken zijn, dat het niet evident is om de motivatie hoog te houden en jezelf te blijven uitdagen (als het voor ons als volwassenen al een uitdaging is, hoe is het dan voor onze kinderen die nu op pure zelfmotivatie aan de slag moeten blijven voor hun schoolwerk?)
Kort samengevat, mijn mentale batterij lekt de hele dag door.
Onze mentale energie is de bron die we gebruiken om ons leven te organiseren en onze aandacht ergens op te richten, te werken aan onze lange termijn doelen, te visualiseren en te reflecteren. Deze bron van energie loopt leeg, wanneer we geen ‘controle’ ervaren, we zelf niet aan het stuur zitten bij het plannen en realiseren van onze doelstelling. We handelen alleen maar reactief ipv proactief. En laat dat nu net een belangrijke waarde zijn voor mij (en voor vele zelfstandigen samen met mij): zelf aan het stuur zitten, zelf bepalen, werken aan het realiseren van doelen, etc… en wanneer dat niet goed meer lukt… stroomt de energie weg.
Om toch structuur te houden in mijn dag en agenda, begin ik de dag met tijd voor mezelf – voor mijn miracle mornings (zoals jullie ondertussen weten, ben ik grote fan van de miracle mornings, ik ben dan ook een echt ochtendmens.)
✅ Ik houd de routine en structuur van vroeg opstaan erin
✅ Ik neem die tijd om te werken aan mezelf en aan mijn lange termijn doelen.
✅ lezen en
✅ schrijven
Hoe pak je het aan om je mentale bron van energie hoog te houden?
En nu is het aan jou!
Wil je persoonlijke begeleiding om met meer energie in je werk en je leven te staan? Neem contact op en samen gaan we aan de slag.
Tot slot, wellicht het meest waardevolle effect wat corona ons leert, is dat we allemaal verbonden zijn. De luchtkwaliteit boven China en Italië is sterk verbeterd door de lockdown. Venetië is opnieuw gevuld met kristalhelder water. We kunnen vanuit een westers materialistisch perspectief wel vinden dat we steeds verder moeten gaan om ons comfort te vergroten, de vraag is tegen welke kost en zijn we bereid om de schoonheid van onze aarde te blijven opofferen? Alles is actie en reactie. Mijn tienerdochter zou zeggen: ‘Karma: What goes around, comes around.’
Het risico op het snel vergeten van de waardevolle lessen die corona ons nu leert, is reëel, wanneer de wereld terug op volle toeren draait. We zijn zo geprogrammeerd om te denken in problemen en dus praten we over corona als een probleem dat zo snel mogelijk moet opgelost worden, zodat we terug kunnen naar voorheen.
Maar wat als we corona niet als een probleem zouden zien maar als een boodschap die ons uitnodigt tot persoonlijke, organisationele en maatschappelijke ontwikkeling en groei?
Welke opportuniteit schuilt er dan in de coronacrisis? Wie vraagt corona ons te zijn en wat vraagt corona ons te doen?
De coronacrisis nodigt ons in essentie uit tot een hogere ontwikkeling van de mensheid. De morele codes waarvan we nu hebben kunnen laten zien dat we ze kennen en kunnen toepassen, vragen discipline. Het gaat hier niet over een conventionele moraal van een cultuur, land of etnische groep die bepaalt wat goed of slecht is en een oordeel uitspreekt. Het gaat hier over een spirituele moraal (over hoe je omgaat met je omgeving en met jezelf, Yama’s en Niyama’s) waarbij de principes noch plaats, noch tijdsgebonden zijn. Ze maken een spirituele ontwikkeling mogelijk waardoor je op een dieper niveau echte ‘vrijheid’ kan ervaren.
We laten zien dat we in staat zijn om ‘sober’ (Aparigraha) te leven, in eenvoud. Dat we onszelf en onze omgeving ‘zuiver’ kunnen houden (Shaoca), wat discipline vraagt. Op een aantal andere vlakken, hebben we nog wat groei te realiseren als mens. Als we met z’n allen een klein stuk vasthouden van het lockdown effect, na corona, dan maakt dit op global niveau een wereld van verschil. Verander de wereld, begin bij jezelf.
Vandaag deel 2 van het corona effect, met een knipoog?: Hoe crisis leidt tot een mindset change die voordien niet mogelijk leek.
In organisaties spenderen we veel tijd om de mindset van mensen te veranderen of om cultuurveranderingen teweeg te brengen. We geven workshops om de ‘sense of urgency’ of reden tot verandering te duiden. We verkopen medewerkers het probleem en laten hen aan de slag gaan om zelf tot oplossingen te komen. We gaan op zoek naar quick wins om te onderstrepen dat de nieuwe manier van werken, werkt. We hanteren het olievlek principe en zetten de ‘players’ in om de ’tourists’ mee te nemen in het verhaal. De ‘prisoners’ geraken stilaan geïsoleerd en worden gedwongen in de nieuwe manier van denken, mee te gaan. Velen vertonen weerstand uit angst of betrokkenheid en er vloeit veel management speeksel om mensen over de streep te trekken. Allemaal met veel zorg en respect voor de individuele medewerker om hem op zijn of haar tempo te laten mee evolueren in een nieuwe strategie of werkwijze. Zolang echter iemand de noodzaak tot veranderen niet inziet, gaat hij of zij geen stappen zetten. Hetzelfde geldt voor coaching: een cliënt die zelf geen noodzaak tot verandering voelt, krijg je als coach niet in beweging.
En dan heb je het corona effect: een onmiddellijke collectieve mindset change door de terugkeer van enkele toeristen uit skiverlof vanuit Noord-Italië met mogelijks het coronavirus in hun koffer (een duidelijke sense of urgency vanuit een crisissituatie). Opleidingen hebben zelden tot zo’n radicale omschakeling in denken en handelen geleid in de gemiddelde organisatie.
In PréCorona NV klonk het zo (Marc Van Ranst zei het gisterenavond ook nog in De Afspraak)
Medewerkers die ziek zijn en toch komen werken, dat zijn onze Vlaamse helden. Op hen kan je tenminste rekenen. De productie aanpassen om veilig te kunnen werken, we moeten realistisch blijven, dit gaat teveel kosten. Medewerkers aanspreken op onveilig gedrag? Dat is toch lastig, ze doen het om goed te doen, we gaan ze demotiveren door ze hierop te wijzen. Thuiswerken? Hoe ga je dan controleren wat ze aan het doen zijn, dat werkt toch niet.
In PostCorona NV klinkt het zo:
Als je ziek bent, blijf je thuis, we moeten ten allen tijde voorkomen dat zieke collega’s de gezonde medewerkers aansteken. We nemen hierin geen risico’s, bij de minste symptomen sturen we de medewerker naar huis. Veiligheid primeert, we passen onze productie aan, we voeren regelmatig controles uit en wie zich er niet aan houdt, wordt gesanctioneerd. We kunnen geen risico’s lopen door onveilig gedrag toe te staan. We laten iedereen thuiswerken, dat kan perfect!
Voor mezelf klonk het voor corona zo: “coaching via skype, dat gaat toch niet, je kan de coachée niet goed zien, horen, voelen.” Ondertussen zijn we volop aan de slag met ‘online coaching’ en ik merk dat de sessies zelfs nog efficiënter tot de kern kunnen gaan. Corona heeft mij gedwongen om anders te kijken naar ‘online coaching’ en zet een deur open die voorheen gesloten was, waardoor het speelveld veel groter geworden is.
Maw crisis zorgt ervoor dat zaken die voorheen als onmogelijk werden beschouwd of die niet gepast waren in de heersende cultuur van een organisatie, ineens als de nieuwe waarheid en werkelijkheid worden gezien, als was er echte magie mee gemoeid.
Crisis geeft een invulling aan de ‘toverstaf vraag’: “Wat zou er morgen mogelijk zijn, als er ‘s nachts een mirakel (of nu dus een crisis) gebeurt, waardoor je geen last meer hebt van die ‘belemmerende overtuigingen’? Wat zou er dan gebeuren? Wat zou je anders doen, wat vandaag nog niet lukt?”
Gisteren belde ik met een vriendin, we waren een beetje opgejaagd, hevig aan het vertellen over corona. We praten over niks anders meer, het behelst onze complete dagtaak, alles wat we doen (en niet meer mogen doen) staat in het teken van corona. Ook in mijn hoofd draait alles rond corona en broed ik al dagen op verschillende ‘inzichten’ die ik kwijt wil in een blog. Ik deel elke dag een stukje ‘corona’ effect, met een knipoog?.
Corona effect 1: ‘shit happens’
Als er één ding is wat corona ons geleerd heeft, is dat de wereld snel kan veranderen: van een griepje ergens in China eind 2019 (we lachten nog met de mondmaskers die chinezen droegen) tot nog geen 3 maanden later, Maggie De Block die oproept: ‘blijf in uw kot’ en een nijpend tekort aan wc papier (én mondmaskers). Ik geef al jaren workshops change management voor leidinggevenden in verschillende organisaties, waarbij ik de snelheid van de veranderende wereld introduceer aan de hand van het filmpje ‘shift happens’. Het illustreert de snelheid van de globalisering en van de digitalisering en dat je maar beter voorbereid kan zijn op deze VUCA wereld. Corona is VUCA in het kwadraat: